zaterdag, januari 26, 2008

Stokje.

Van CiNNeR kreeg ik onlangs een stokje naar mijn hoofd gegooid. Het is de bedoeling dat ik een top 20 bij elkaar schraap van nummers die iets voor mij betekenen, waarbij die betekenis er ook nog bij moet. Tien had ik er vrij snel op een rijtje. De rest werd echter wat moeilijker graven: het is immers de bedoeling dat het een top-twintig platen met een verhaal wordt en niet een rijtje nummers die ik gewoon mooi vind. Komt ie:

1. Om gelijk Mack maar blij te maken: Elvis Presley - Jailhouse Rock. Mijn eerste grammofoon kreeg ik van mijn grootouders: een oud ding in een koffer met de luidspreker in de deksel. Om me op weg te helpen kreeg ik er ook een paar plaatjes bij. De eerste twee van Johnny en Rijk waren wel aardig maar meer ook niet, Lollipop van ik weet niet meer wie was een gezellig deuntje maar daar hield het wat mij betreft wel mee op. The Everly Brothers met Bye bye love kwam al wat meer overeen met mijn muzikale voorkeur, maar de singel van Elvis met Jailhouse Rock en Treat me nice was toch degene die mij het meest aansprak.

2. Jim Reeves - Bimbo. Niet alleen omdat het op de eerste LP stond die ik ooit aanschafte maar vooral omdat ik dit nummer altijd graag draaide als ik wat in een dip zat. Zo aanstekelijk en vlot dat het moeilijk is daarbij in die dip te blijven zitten.

3. Al Green - For the good times. Moest ik altijd aanvragen voor een vriendin die hem zelf al zo vaak had aangevraagd dat de discjockey het niet meer wilde draaien als zij er om vroeg. Later ontdekte ik dat ze "in het leven" zat, ik heb haar echter altijd gekend als een leuke meid die gewoon een avond gezellig wilde babbelen. Later is ze naar Leiden verhuisd in de hoop daar een nieuw en ander leven te kunnen beginnen. Ik vraag me als ik dit nummer hoor nog steeds af of dat haar gelukt is.

4. Led Zeppelin - Stairway to heaven. Herinnert me altijd weer aan de weken vakantie die ik voor mijn diensttijd op Schiermonnikoog doorbracht en waar de trap naar de bovenverdieping waar ik verbleef een echte stairway to heaven werd.

5. Meat Loaf - Paradise by the dashboardlight. Ik ken nummers van Meat Loaf die ik meer kan waarderen, maar dit doet me altijd weer denken aan vele motortreffens waar we meestal met een vast groepje optrokken. Op dit nummer kregen we altijd de hele groep inclusief de niet dansers (ik onder meer dus) op de dansvloer waarbij de tekst luidkeels werd mee gebruld.

6. Joost Nuisl - Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben. Weer een herinnering aan Schiermonnikoog. Ik heb daar heel wat tijd doorgebracht, ondermeer omdat ik toen ik in militaire dienst in Assen lag om het weekend daar heen ging. In die tijd vele spelletjes "kleintje klaverjassen" gespeeld met de locals (veel toeristen waren er 's winters niet) terwijl voor de weinige andere bezoekers op de dansvloer dit nummer minstens een keer per half uur uit de speakers schalde.

6. Blue Bayou. Bij de meesten bekend in de uitvoering van Linde Ronstadt maar mij herinnert het aan de tijd dat ik de fanclub deed van de Friese country-rockband New Deal. De zangeres van deze band bracht een uitvoering van dit nummer die wel zo hartverscheurend mooi was. Helaas is deze nooit op plaat uitgekomen, maar gelukkig heb ik wel een opname van een optreden op de raderboot Captain Cook in Amsterdam waar dit nummer ook op staat.

7. The Animals - House of the Rising sun. Het eerste nummer dat ik leerde spelen op gitaar en waar ik in de loop van de tijd een versie van heb ontwikkeld die echt alleen maar geschikt is als afsluitend nummer omdat mijn stem daarna geschikt is om cokes te koppen (of nummers van Joe Cocker te zingen, maar daarvan heb ik weinig op het repertoire staan).

8. Steppenwolf - Born to be wild. Lijflied van veel motorrijders en ook van de Zeeuwse motorclub waarvan ik lange tijd lid was omdat ik daar een vriendin had wonen die de zus was van de voorzitter van die club.

9. Lynyrd Skynyrd - Sweet home Alabama. Nog een herinnering aan New Deal (zie 6) en wel aan een tour door Duitsland langs Amerikaanse bases daar. Ik heb voor die toer vrij genomen en ben de hele toer meegereisd met mijn mini bestel volgeladen met de gitaarkoffers en de kledingzakken. Reden dat speciaal dit nummer aan die toer herinnert is dat het niet gewoon gespeeld kon worden, voor dit nummer (en voor Ookie from Muskogie) moest altijd wel even toestemming gevraagd worden omdat deze gevoelig konden liggen bij de "Afro-Americans". Rare jongens trouwens die Amerikanen: hamburgers werden eerst grondig verbrandt en daarna verzopen in een kwart liter tomatenketchup om ze weer enigszins kauwbaar te krijgen en het bier kwam in schalen van een gallon met een stapel glazen erbij waarmee je het zelf uit die schalen mocht scheppen. Er zijn heel wat schalen in onze ogen verschaald bier achter het podium verdwenen.

10. Bob Dylan - Maggies Farm. Ik heb een tijd lang in een koffieshop gewerkt (toen daar nog gewoon koffie geschonken werd) waarvan de beheerder een slavendrijver eerste klas was die bovendien steeds meer van zijn eigen familie in dienst nam die uiteraard ten nadele van de niet familie stevig bevoordeeld werden. De toestand op Maggies farm die in dit nummer wordt beschreven doet mij altijd weer denken aan de toestand in deze zaak. En net zoals Bob Dylan zingt "I ain't gonna work on Maggies farm no more" heb ik op een gegeven moment ontslag genomen toen ik voor de zoveelste keer om 4 uur 's middags (na om 8 uur begonnen te zijn) nog steeds geen lunch- of zelfs maar koffiepauze had gehad.

11. Billy Ray Cyrus - Some gave all. Een favoriet nummer van de vriend in wiens café ik voor mijn transplantatie wat hielp en dat na sluitingstijd tijdens het opruimen en schoonmaken wel eens op repeat werd gezet. De vriend is vrij kort na mijn transplantatie verongelukt, het nummer blijft.

12. Dr. Hook and the Medicine Show - Sylvia's mother. Naar aanleiding van een vriendin uit 1969 die ik uit het oog verloor omdat van beide kanten de ouders van mening waren dat we wat te jong en wat te serieus waren. Waarom speciaal dit nummer? Ze heette Sylvia.

13. Q65 - The life I live. Ook ik heb in mijn jeugd een (kortstondige) wildere periode gekend waarin wilde feesten werden bezocht, het Paard van Troje in Den Haag regelmatig op mijn aanwezigheid mocht rekenen en er ook enige tijd het een en ander aan hasj en wiet verstookt is. Omdat ik er alleen een lachkick van een minuut of tien van kreeg en daarna voor een paar uur als een blok in slaap viel om vervolgens geheel "ontstoned" weer wakker te worden heb ik de hasjpijp al na korte tijd weer aan Maarten gegeven (die eigenlijk Sven heette en degene was die mij binnensmokkelde op een behoorlijk ruig schoolfeest waar Q65 en Living Blues optraden).

14. I saw the light. Geen idee van wie het eigenlijk is, ik ken er inmiddels een groot aantal uitvoeringen van, waaronder die van Johnny Cash. Naast de wildere periode heb ik ook een wat bravere periode gehad waarin ik mij kostelijk vermaakte met het spelen van dit soort nummers bij de Youth for Christ in Voorburg (er zijn altijd nog een paar mensen die ik daarvan ken en waarvan ik me afvraag hoe het nu met ze gaat, ze staan helaas in ieder geval niet meer in het telefoonboek van Den Haag en omgeving) Met dank aan Xiwel: het nummer is oorspronkelijk van Hank Williams maar in loop van de tijd door tientallen artiesten opgenomen.

15. Rod Steward - I am sailing. Beetje vreemde link in mijn hoofd, het nummer is die hele reis nooit te horen geweest of zelfs maar ter sprake gekomen. Toch roept het bij mij herinneringen op aan een reis die ik ooit won in een wedstrijd van Cutty Sark Scots whisky en waarbij we na naar Noord Spanje te zijn gevlogen een etappe van de Cutty Sark tallships races mee mochten maken van La Coruna naar Porto aan boord van de Dar Mlodziezy (een Pools opleidingsschip).

16. de herkenningtune van de animatieserie "Calimero". Toen ik begon met motorrijden was dat op een Jawa, waarmee ik in de groep die zich dagelijks verzamelde bij ijssalon Florencia in Den Haag dus sowieso al een kleintje was. Toen ik als motorkleding vervolgens ook nog een oude, lange, leren jas aantrok en een wit Cromwellpotje op mijn hoofd zette was een bijnaam snel gevonden. Een tijdje ben ik na mijn verhuizing naar Friesland die bijnaam kwijt geweest maar toen ik op een gegeven moment een Fram bus, die meende van links een voorrangsweg op te kunnen rijden terwijl ik al op de kruising reed, van de weg probeerde te koppen had ik hem gelijk weer terug. Calimero herinnert me nog steeds aan a. dat ongeluk en b. vooral aan de gezellige avonden bij Florencia waar heel wat harde mokka's werden verorberd.

17. Cornelis Vreeswijk - Veronica. En dan in de Zweedse uitvoering. Een herinnering aan mijn bezoeken aan Zweden en mijn vrienden in Lucksta (er hoort nog een rondje op die "a" maar ik ben te lui om dat teken op te zoeken) die ook grote fans van Cornelis bleken te zijn (naar ik later ontdekte bij lange na niet als enige Zweden)

18. Michal Tucny - Bajecna Zenska (er horen zowel in de naam als in de songtitel nog wat aparte tekentjes op wat letters). Ik heb jarenlang gecorrespondeerd met een Tsjechische (toen nog Tsjechoslovaakse) Johnny Cashfan en heel wat platen met hem geruild en lege videobanden aan hem gestuurd. De platen waren daar niet of nauwelijks te krijgen, er voor terug kreeg ik platen van diverse Tsjechische country groepen (die in het Tsjechisch móesten zingen) en van opnames van ondermeer Rattlesnake Annie met een Tsjechische artiest en van een liveconcert van Johnny Cash in Praag. Tijdens een vakantie heb ik een week bij hem doorgebracht waarbij dit nummer regelmatig opdook waarbij hij (de Tsjechische) en ik (de Engelse) zang afwisselend voor onze rekening namen. (Oh: het is trouwens de Tsjechische vertaling van een nummer van Willie Nelson: Good hearted woman)

19. Queen - Bicycle race. Ik heb vroeger veel gefietst en bij een vereniging waar ik lid van was en waar we regelmatig op de fiets op excursie gingen werd dit nummer op een gegeven moment aan mij en een andere hard- en veel fietser toebedacht. We mochten op het laatst niet meer samen vooraan rijden: we hadden dan namelijk de neiging al kletsende steeds harder te gaan rijden tot de rest van de groep amechtig in de achtergrond terug zakte.

20. En voordat nu iedereen begint te roepen "er staat helemaal niets bij van Johnny Cash en daar was je toch zo'n grote fan van": daar zijn zoveel nummers van die voor mij herinneringen oproepen - aan optredens waar ik bij ben geweest, aan fanclubdagen, aan gesprekken met andere fans in diverse landen enzovoort - dat het moeilijk kiezen is.

Als ik dan toch moet kiezen dan het nummer "These hands"( zie hier voor de tekst). Gewoon omdat ik hoop ooit, hopelijk in een verre toekomst, op die manier herinnerd en beoordeeld te worden.

Ik doe zelf gewoonlijk niet aan stokjes, maar vond deze leuk genoeg om eens een uitzondering te maken. Ik ga echter niemand anders hier mee opzadelen; wie zich geroepen voelt gaat zijn gang maar (even hier in de reacties melden zodat de opvolging terug te vinden blijft zou wel prettig zijn in dat geval)

Geen opmerkingen: