Kwaad keek hij naar het apparaat. De laatste tijd gebeurde dat nou regelmatig. Dan ging de telefoon en als hij opnam bleef het doodstil aan de andere kant. Eerst had hij gedacht dat het apparaat niet in orde was. Maar net zo vaak kreeg hij gewoon iemand aan de lijn dus daar kon het eigenlijk niet aan liggen. Toch had hij voor de zekerheid de batterijen verwisseld.
Stelletje helden om een oude man te pesten die altijd uitkeek naar een gesprek. Hij kwam al maanden de deur bijna niet meer uit. Alleen als een van de kinderen er was. Dan gingen ze een blokje om. Maar liever dan dat bleef hij gezellig met ze aan tafel zitten om over vroeger te praten.
Tegenwoordig interesseerde hem eigenlijk niet meer. Vroeger was het leven goed. Hij kon zich de laatste tijd vroeger ook beter herinneren dan gisteren. De ouderdom kwam met gebreken. Hij vergat steeds vaker dingen, was af en toe wat in de war. Het vervelendste was dat hij het zelf wist. Misschien moest het maar sneller achteruit gaan. Dan kon hij verder met zijn herinneringen zonder zich nog druk te maken over zijn achteruitgaande geest en lichaam.
Weer ging de telefoon. Hij nam op. De telefoon bleef over gaan. Hij drukte op een ander knopje en het werd stil. Ook aan de andere kant van de lijn was niets te horen. Hij haalde zijn schouders op en legde de afstandsbediening van de TV terug op de leuning van de stoel.
Ook de opdrachten voor WoW (Write on Wednesday) zijn samen met de spelregels en de linkjes naar andere deelnemers te vinden bij Aline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten