maandag, juni 11, 2012

WoW - Aarde / Hoop doet leven.

Hij vroeg zich af of hij dit eigenlijk wel moest doen. Het zou een zware ingreep worden, zonder garantie op succes. De kans dat het lukte haar te redden was feitelijk miniem. Ze was al veel te veel verzwakt.

Aan zijn zorgen had het niet gelegen. Vanaf het begin had hij haar het beste gegeven dat hij te bieden had. Ze was helemaal opgebloeid. Op tijd het juiste voedsel en genoeg drinken had een hoop gescheeld. Het plekje voor het raam leek haar ook goed te doen. Ze leek het te gaan redden.

Maar ineens was het mis gegaan. Het eerste teken was die verkleuring geweest. Daarna was ze steeds verder ingezakt, had de kop laten hangen. Misschien was het beter haar nu te laten gaan, niet langer aan te modderen. Maar zoiets deed je niet. Je ging door tot het einde. Probeerde nog dit, probeerde nog dat, zolang er leven was bleef er hoop.

Het leven was het waard om voor te vechten, hoe nietig dat leven ook was. Hoe onzinnig het voor sommigen ook leek het nog verder te rekken. Wat anderen er van vonden interesseerde hem eigenlijk weinig, hij zou nooit opgeven zonder eerst alles wat in zijn vermogen lag te proberen.

Hij moest maar eens beginnen. Aarzelen zou haar niet beter maken, hier was doortastend optreden nodig. Hij legde alles klaar en trok de handschoenen aan. Hij rechte de rug en liep naar de tafel.

Pakte een nieuwe bloempot en de zak met aarde en begon.


Ook de WoW is die van vorige week. WoW (Write on Wednesday) is eveneens een initiatief van Aline, hierbij is het de bedoeling om naar aanleiding van een gegeven woord een verhaal van (bijvoorkeur exakt) 250 woorden te schrijven.

6 opmerkingen:

platoonline zei

Ha ja, deze keer had ik hem door. Vanwege dat opbloeien en die verkleuring. Maar mooi geschreven Frans... want tot het einde is niks helemaal zeker.

Ria zei

Al zo lang had ik tegen de bromelia aangekeken die geen water meer opnam, waarvan de bloem en het blad verkleurde,tot ik aan de zijkant een kleine scheut zag vanmorgen.Moederplant heeft vanmorgen plaats gemaakt voor de jonge scheut en hoop ik dat het gaat groeien.
groetjes, Ria

Frans54 zei

Soms verrassen planten je door op het einde van hun leven nog voor nieuw leven te zorgen (zo bloeien bomen die ernstig verzwakt zijn ook vaak nog één keer heel erg uitbundig)

By Aline zei

Mooi geschreven, had gelijk door waar het heen ging... maar dat maakt niet uit...

gewoonanneke.wordpress.com zei

O ja, ik hoop ook vaak tegen beter weten in en geef ze nog een kans en soms lukt het ook. Leuke WOW

Anoniem zei

Aha, een man met groene vingers. Mooie wow.