Hoe lek is mijn computer?

Volgens minister Opstelten moet de politie de mogelijkheid krijgen om in computers in te breken en daar zelfs veranderingen in aan te brengen als het blokkeren of zelfs verwijderen van bestanden.

Niet direct ongerust worden: het is bedoeld om ernstige cybercriminaliteit te bestrijden als botnets, kinderprono etc. Bovendien moet de politie alvorens je computer te kraken wel eerst toestemming hebben van de rechter-commissaris.

Klinkt goed niet waar?

Niet waar: kennelijk kan de politie beschikken over programma's waarmee de beveiliging van een computer ongemerkt te omzeilen is, of is het mogelijk dergelijke programmatuur te ontwikkelen. En hoe garandeert men dat hun programma niet op enig moment door de beveiliging alsnog wordt herkend als wat het is: spyware? Misschien een speciaal voor hen gecreëerd lek in alle pc's/beveiligingssystemen?

Als de politie dat kan, hoe lang zou het dan duren voordat kwaadwillenden het trucje ook door hebben?

Di-Di: Verstrooid.

Grijze plekken vormt de as

verwaaiend over 't groene gras

Familie staat er bedachtzaam bij

op zo'n moment is niemand blij

Even terug gaan de gedachten

het was al jaren te verwachten

Opa vergat het gas, vergat te eten

Opa was gewoon versleten

Bij het slotwoord breekt een glimlach door

en heel de familie knikt in koor

"Opa, wiens as werd uitgestrooid,

was al jarenlang verstrooid".

Di-Di is Dichters op Dinsdag, een wekelijkse schrijfopdracht. Bij Melody vind je de opdracht van deze week en de linkjes naar andere deelnemers.

Zing-Zo: de zondagse limerick.

Een leegstaand bedrijfspand in Drachten

stond jaren op de sloop te wachten

De fik ging er in,

toen stortte het in

"Brandstichting" is wat velen dachten.

Melody is de initiatiefneemster voor de limerick op zondag. Linkjes naar andere deelnemers vind je bij haar.

Vuurtje?

Een paar weken terug was hier een optocht van brandweervoertuigen. Toen voor een feestje van de brandweer. Vanmiddag dacht ik even dat ze weer een feestje hadden: er klonken weer een heleboel sirenes van brandweervoertuigen. Echter gemengd met een hoop politie en ambulance.








Zou ik misschien in het lokale sufferdje een bericht over een evenement gemist hebben, of waren de hulpdiensten al vast in actie gekomen tegen wat de nieuwe regering ongetwijfeld van plan gaat zijn? Een korte wandeling de tuin in leerde anders: ergens, zo te zien redelijk bij mij in de buurt, stegen dikke zwarte rookwolken op en de sirenes leken zich allemaal die kant op te bewegen.






Reden om de camera te pakken eens eens even te gaan kijken wat er aan de hand was. Het bleek iets verder weg dan ik gedacht had maar uiteindelijk bereikte ik toch het punt waar een grote toeloop van mensen en hulpverleners verraadden dat er iets aan de hand was.












Op de Zuiderdwarsvaart stond al jaren een pand leeg waarin ooit een showroom en een benzinestation gevestigd waren. Later hebben er nog diverse bedrijven in gezeten, maar nadat ook het benzinestation vertrokken was veranderde het al snel in een aan vernielingen onderhevige bouwval.





















Ruiten werden geleidelijk allemaal gesloopt en zwervers vonder er een droog plekje terwijl de jeugd zich er af en toe ook vermaakte. Vooral met het stoken van fikkies en het verder slopen van alles wat los en vast zat.De omwonenden waren dan ook al lang niet meer blij met deze ontsierende bouwval in hun midden, maar naar verluidt vond de eigenaar de kosten van sloop te hoog en liet hij het dus maar zo. Dus bleef het steeds verder in verval rakende gebouw de omgeving ontsieren.


Hekken werden geplaatst, struikgewas verwilderde en het bleef een speelplaats voor baldadigheid. Dat het gebouw het nog zo lang vol heeft gehouden mag dan ook een wonder heten. Vandaag was het echter dus eindelijk echt mis gegaan en nu sloegen de vlammen er aan alle kanten uit. Het deel dat vroeger de showroom was was al grotendeels ingestort en uit de andere delen stegen ook al zwarte rookwolken op.

De brandweer deed er weinig aan: waar de vlammen hoger oplaaiden werd eens wat water gespoten, maar het gedeelte dat nog overeind stond werd niet eens echt nat gehouden. Kennelijk had men besloten het geheel gecontroleerd uit te laten branden. Uiteindelijk sloegen ook bij het resterende deel de vlammen uit het dak. Tijd om de hoogwerker, die al een tijdje klaar stond, in actie te brengen en een poging te gaan doen het vuur definitief onder controle te krijgen.

Daarvoor was zo te zien wel het hele brandweerkorps van Drachten uitgerukt: ik telde 4 blusvoertuigen, de hoogwerker, de wagen van de OVD, een manschappenwagen, een materiaalwagen en later nog twee wagens (een met materiaal en een met manschappen en perslucht flessen) die kennelijk van elders aangevoerd werden.







Ook de politie was in grote getale aanwezig en hield alle wegen die naar dit toch wel belangrijke knooppunt in twee doorgaande wegen voerden afgesloten terwijl de hele omgeving met linten was afgezet om nieuwsgierigen op een afstand te houden.

En ook de pers kwam massaal opdagen en mocht uiteraard(?) wel voorbij de afzetting komen om te proberen wat fraaie plaatjes van het spektakel te schieten. Volgens mij waren ze echter veel te laat voor de meest spectaculaire beelden, ze kwamen lang na mij aan en ook ik had het instorten van het showroomdeel al gemist.

Paardenbijter.

Ik zie wel vaker grote libellen in mijn tuin (waarschijnlijk met dank aan diverse buren met grote vijvers), maar het valt meestal niet mee ze op de foto te krijgen. Alleen de steenrode heidelibel zoekt vaak een uitkijkpunt op waar hij regelmatig terug keert en is dus wat makkelijker vast te leggen.

De paardenbijter (Aeshna mixta)die ik vandaag aantrof was echter zo vriendelijk zijn vangst op een bloem van de lathyrus te verorberen waardoor ik er snel een paar foto's van kon maken. Door de wind zijn ze niet allemaal geworden zoals ik ze in gedachten had maar de libelle staat er in ieder geval duidelijk herkenbaar op.

Fire!!

Zoals ik bij de foto op zaterdag al meldde werd hier op die dag een grote optocht met brandweervoertuigen georganiseerd in verband met het 60-jarig bestaan van de vrijwillige brandweer Drachten.



Er viel heel wat te zien: van door mankracht voortbewogen voertuigen uit de negentiende eeuw tot het modernste materiaal, van wat vermoedelijk het kleinste brandweerautootje ooit is tot een loeigrootte Amerikaanse fire-engine. En zelfs Spuit Elf was van de partij.

Ik heb in de tijd die de stoet van circa 60 voertuigen nodig had om bij mij door de straat te rijden een stuk of tachtig foto's gemaakt en gooi een klein deel daarvan hier gewoon zonder verder commentaar tussen.

Tegenstelling: keurig - slordig

Tegenstelling is een foto opdracht waarbij het de bedoeling is een tegenstelling fotografisch in beeld te brengen. De opdrachten voor deze en volgende week en linkjes naar de andere deelnemers vind je bij Melody

Mijn tentje staat er altijd keurig strak bij. Maar je moet niet binnen gaan kijken, want met luchtbed, slaapzak, gitaarkoffer, medicijntas, drinkvoeding voor een week en een (gezien de weersverwachting wat uitgebreidere dan anders) voorraad kleding wordt het al snel een rommeltje..

FoZ: Je favoriete drankje.

FoZ is Foto op zaterdag en wordt georganiseerd door Vonnieb. Op haar log vind je ook de bijdragen van anderen en de opdrachten voor deze en volgende week.

Vandaag werd het 60 jarig bestaan van de vrijwillige brandweer in Drachten gevierd met een optocht van het huidige wagenpark en een grote hoeveelheid historische brandweer voertuigen. En laat daar nu een voertuig tussen zitten van de bedrijfsbrandweer van de fabrikant van mijn favoriete drankjes!

Welke van de twee favoriet is hangt van het moment van de dag af.

Smeltpunt.

Gezien de temperaturen besloten we uiteindelijk te proberen zondag zo vroeg mogelijk in Bad Bentheim aan te komen. De vrienden uit Julianadorp waren dan ook al ruim voor zes uur vertrokken en stonden rond zeven uur bij mij voor de deur. Na het inladen van de bagage en een kop thee resp. koffie waren we voor half acht al op weg naar Duitsland en kwamen we even na half tien aan op de tijdelijke camping van de DNAT.

Waar het ondanks het vroege tijdstip eigenlijk al te warm was om nog veel te doen, maar waar ik toch zo snel mogelijk mijn tijdelijke behuizing overeind trok. Om te ontdekken dat het binnen een paar minuten al te warm was onder het tentdoek om er langer dan een paar minuten te blijven. Het inrichten van de tent gebeurde dan ook in een groot aantal kleine stapjes.

's Middags werd het nog veel warmer. De officiële temperatuur schijnt rond de 39 graden te zijn geweest, maar een auto die ook de buitentemperatuur aangaf meldde zelfs ruim boven de veertig graden. Toen ik even mijn leesbril opzette, die in zijn brillenkoker in de tent lag, bleken de metalen delen - zoals de neusbrug - zo heet dat ik hem onmiddellijk weer af moest zetten om brandwonden te voorkomen.

Dit was echt wat overdreven, maar gelukkig werd het de dagen daarna iets koeler, hoewel de temperaturen nog steeds aardig hoog bleven. Regen viel er wel, maar de hoeveelheden waren dermate minimaal dat we er helemaal geen last van hadden en bovendien viel dat weinige water 's nachts.

De week werd gevuld met bijpraten, het nuttigen van de traditionele ijsjes bij Due Mila, de ijssalon op het plein in het centrum van Bad Bentheim, wat inkopen (vooral limonades e.d. vonden gretig aftrek) en op zaterdag natuurlijk de radiomarkt en - voor mij interessanter - de grote vlooienmarkt in het slotpark.

Zondag kregen we vervolgens voor het eerst deze week met echte regen te maken. De temperatuur bleef wel heel aardig, maar het was nauwelijks een moment droog. De verwachting voor maandag zag er dan een stuk beter uit: een goede reden om het vertrek een dag uit te stellen. Op maandag konden we inderdaad droog en bij aangename temperaturen de boel inpakken alvorens de terugreis te aanvaarden.

Na een snackstop bij Oosterwolde kwamen we tegen zes uur 's avonds in Drachten aan. Ik kon deze keer geen uitsmijter slijten aan mijn chauffeur: die moest nog een flinke rit maken naar de kop van Noord-Holland en wilde zo snel mogelijk weer verder.

Zodat ik om half zeven al bezig was de in de gang opgestapelde bagage uit te pakken en alles op zijn plaats te zetten, in de wasmand te gooien of in de keuken te zetten om afgewassen te worden alvorens weer een tijd in de kast te verdwijnen. De rest van deze week heb ik mij bezig gehouden met wassen (je houdt aan zo'n warm weekje een hoop wasgoed over), het weer op sterkte brengen van de voorraden in de koel/vries/keukenkast en een belastingaangifte in Amsterdam die voor 1 september nog de deur uit moest.

(PS: ik heb bar weinig foto's van deze week: al op maandag bleek de card in mijn camera kuren te hebben. Mogelijk ook bevangen door de hitte. Ik heb de paar foto's die er al op stonden weten te redden en na opnieuw formatteren lijkt het allemaal weer in orde, maar in Bentheim heb ik verder dus geen foto's gemaakt).