Verstandig
Hij zag twee mannen binnenkomen. Hij kende het type: verzorgt maar een pak aan dat ze niet stond. Controleurs van het een of ander.
Hij zag hoe ze Gerrit wat vroegen en hoe deze naar hem wees. Wat nu weer? Hij was uit, konden ze hem hier nu ook al niet met rust laten?. Hij sloeg ook het glas bier naar binnen en wuifde weer naar Gerrit terwijl de mannen op hem af liepen.
“Martijn van Horken?” vroeg de oudste van de twee op wat barse toon. Hij knikte terwijl Gerrit een nieuw pilsje neerzette en het borrelglas weer volschonk. “ik zal me eerst even legitimeren”. De man toonde een pasje, zijn collega deed hetzelfde “Sanders en de Bruin, recherche. We moeten U verzoeken met ons mee te komen”
Hij wees op zijn consumpties “kom maar eens weer als ik tijd heb”. “U zult toch echt mee moeten komen, als dat niet vrijwillig lukt dan kunnen we het ook anders aanpakken”. Hij sneerde “wat is er dan zo dringend?”.
De jongste van het span nam nu het woord. “We hadden dit liever op het bureau verteld maar het kan hier ook. Uw zuster Margreet is vanmiddag dood aangetroffen onder verdachte omstandigheden. Wilt U nu meekomen?”
Hij haalde zijn schouders op. “Heb ik niks mee te maken, dat bazige kreng zal het wel verdiend hebben”. Pas toen hij ruw van zijn kruk werd gelicht en de handboeien hoorde rammelen vroeg hij zich af of die opmerking wel zo verstandig was geweest.
(Dit was weer een verhaal in het kader van Write on Wednesday en ook deze keer is iedere overeenkomst met bestaande personen of voorvallen louter toeval. Dit verhaal is ook een vervolg op de vorige WoW "Spiegel", ik wil proberen daar een langer vervolgverhaal van te maken en daarbij wel de opdrachten van WoW er in te verwerken. Als je ook mee wilt doen of de andere verhalen over het onderwerp voor deze periode wilt lezen kijk dan eens hier: dan vind je de spelregels en de links naar de andere verhalen (in de reacties) © Frans54)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten