De ware Jacob? Liever niet.

Dat lijkt een logische conclusie als je het artikel leest dat de BBC publiceerde naar aanleiding van een Duits onderzoek.

Volgens dit onderzoek hebben in een prille relatie beide partners er behoefte aan geregeld sex te hebben. Maar zodra het duidelijk wordt dat hij "de ware" is wordt de sex voor de vrouw minder belangrijk. Vier jaar na het begin van een relatie heeft minder dan de helft van de vrouwen nog behoefte aan regelmatige sex, na twintig jaar is dit nog maar 20%. Bij mannen maakt het niet uit hoe lang de relatie al duurt: hun verlangen naar regelmatige sex blijft onverminderd hoog.

Volgens de onderzoekers is de evolutie de boosdoener. Voor mannen is het van nature belangrijk om de sexfrequentie hoog te houden, om de concurrentie voor te blijven. Bij vrouwen ligt het heel anders: voor hen is seks vooral een middel om de band met hun partner te verstevigen. Is die band eenmaal solide dan verliest sex zijn aantrekkingskracht en is alleen nog van belang voor de productie van nageslacht. Ze achten het zelfs mogelijk dat de vrouw (onbewust) de aandacht verlegt naar andere mannen in een streven naar diversiteit met een grotere kans op een voor het nageslacht gunstige genetische combinatie.

Uit het onderzoek blijkt verder nog dat tederheid bij vrouwen een veel grotere rol speelt dan bij mannen: 90% van de vrouwen vindt tederheid belangrijk in een relatie, hoe lang die ook geduurt heeft. Van de mannen die al tien jaar een relatie had was echter nog maar een kwart geïnteresseerd in tederheid. Precies omgekeerd als bij de sex dus.

De onderzoekers concluderen verder nog dat het mogelijk ook een kwestie van vraag en aanbod is: als het aanbod (van sex dus) hoog is verliest de onvanger (de vrouw dus) haar interesse. Zo kan het andersom ook zijn dat vrouwen onbewust de frequentie laag (proberen te) houden: om de mannen geïnteresseerd en bij de les te houden.

Waarmee we dus het beruchte "Nee schat, ik heb hoofdpijn" voortaan weg kunnen laten; er is immers een prima wetenschappelijke verklaring voor dus waarom er omheen draaien.

Wetenschappelijk zal het allemaal wel kloppen, maar als ik kreten zie als "vraag en aanbod" en "produktie van nageslacht" vraag ik me toch af waar in dit verhaal de liefde is gebleven, het moois tussen man en vrouw, het gevoel.

Toch zal ik, mocht ik weer een relatie krijgen, toch maar eens proberen om net niet "de ware" te zijn: dat schijnt gunstige bijwerkingen te hebben. Of zou het verstandiger zijn voor die tijd eerst een onderzoek op te zetten om te voorkomen dat ik zelf proefondervindelijk moet vaststellen dat "net niet de ware" uiteindelijk leidt tot helemaal geen sex?

N.B. voor wie het Engels niet machtig is: bij Planet staat een vertaling van het hele verhaal dat ik hier kort samenvatte