Alweer sirenes, Merlijn zag hoe diverse mensen uit de fabriek naar de ramen van de hal liepen. Hij deed de deur naar de hal open en gaf een brul. Op dat moment zag hij Loes door de zijdeur naar binnen komen hollen en hoorde haar roepen “Merlijn, Merlijn!”
Hij keek naar de papieren op zijn bureau. Waarom was Margreet net nu hiermee gekomen? Tijdens de scheiding kon hij dit niet gebruiken, zijn vrouw zou hem totaal kaalplukken als ze dit hoorde. Margreet had al eerder geprobeerd zijn deel van de aandelen van hem te kopen maar hij had geweigerd.
Niet dat haar aanbod slecht was, hij zou zijn functie als technisch directeur houden en ook de preferente aandelen die pa omgekeerd evenredig aan de gewone aandelen had verdeeld zodat ze ondanks het meerderheidsbelang van Martijn allemaal evenveel van de winst kregen. Ze wilde tegenwicht bieden aan Martijn en met de aandelen die ze die al afhandig had gemaakt en zijn aandelen zou ze dat kunnen.
Hij dacht dat ze zich bij zijn weigering neer had gelegd, maar toen kwam die reis naar Polen. Ze had gezegd dat Loes mee moest om de verslagen uit te werken. Ze moest het zo gepland hebben, hoe was ze anders aan die foto’s gekomen die ze nu gebruikte om hem tot verkoop te dwingen?
Hij had natuurlijk kunnen proberen tijd te rekken tot de scheiding rond was, daarna had ze niets meer aan de foto’s. Maar hij had er de energie niet meer voor.
(Dit was weer een verhaal in het kader van Write on Wednesday en ook deze keer is iedere overeenkomst met bestaande personen of voorvallen louter toeval. Deze keer was het opgegeven onderwerp "Energie". Het is tevens het volgende hoofdstuk in mijn verhaal "Familiebedrijf", de eerdere hoofdstukken vind je onder het label "Familiebedrijf (vervolgverhaal)". Als je ook mee wilt doen of de andere verhalen over het onderwerp voor deze periode wilt lezen kijk dan bij de link "Write on Wednesday" (labels en links vind je rechts in de sidebar) © Frans54)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten