Half september had ik last van een hinderlijke en aanhoudende verkoudheid. Reden voor een prednisolonstootkuur die prima aan bleek te slaan. Na de afbouwfase duurde het echter maar een week voor ik weer last kreeg van een loopneus, hoestbuien en lichte verhoging.
Reden om mij afgelopen dinsdag maar eens op het spreekuur van het transplantatieteam te laten komen. Op de longfoto's was niets bijzonders te zien, de longen klonken op zich ook goed. Ook de bloeduitslagen hebben kennelijke niets spectaculairs opgeleverd. Of de uitslagen van de sputumkweek en de neusspoeling al bekend zijn weet ik niet, maar als daar iets bijzonders uit blijkt krijg ik het per omgaande te horen.
Voorlopig maar weer een prednisolon stootkuur, deze keer beginnen met 30 mg per dag en per twee dagen met 5 mg afbouwen tot 10 mg per dag. Dat is twee keer zo veel als ik gewoonlijk gebruik maar ik moest maar even doorgaan met 10 mg tot de driemaandelijkse controle in november.
Ik ontdekte trouwens ook iets tijdens die eerste prednisolon kuur: de hoofdpijn waar ik nu al geruime tijd bijna dagelijks last van heb was de tweede dag van die kuur verdwenen en keerde pas terug zes dagen na het einde van die kuur. En ook deze keer ben ik direct de tweede dag van die kuur al helemaal vrij van hoofdpijn, iets dat ik al zeker een jaar lang maar zelden mee maak. Mogelijk dus toch ergens een ontsteking, hoewel de hoofdpijn niet uit de bijholtes lijkt voort te komen en die ook niet gevoelig zijn. Ik heb dit in ieder geval ook maar gemeld en ik moet dit tijdens deze kuur even goed in de gaten houden waarna er bij de controle in november bekeken gaat worden of en wat hier eventueel mee gedaan moet/kan worden.
Even een paar hick-ups in de gezondheid dus en daardoor ook wat meer stilte hier op het log dan mijn bedoeling was: de verhalen over de open ateliers in Oosterhout komen echter echt nog aan de beurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten