Koud hè.

Polderzilver vroeg zich in haar reactie op de haiku van afgelopen donderdag af of we er niet een gedichtenweek van konden maken. Of dat lukt is maar de vraag: het schrijven van een haiku is ondanks het beperkte aantal woorden - misschien wel juist daardoor - niet iets dat je even tussen neus en lippen door doet. Meestal komt er een heel proces van schrijven en herschrijven, wegleggen, dagen later weer eens oppakken en er nog wat aan schaven enzovoort aan te pas.

Ik heb dan ook her en der nog tientallen haiku liggen waar ik nog niet tevreden over ben. Keuze genoeg zou je dus denken, maar bewust gaan proberen om er een af te maken werkt (in ieder geval bij mij) absoluut niet. Toch wil ik in ieder geval vandaag wel even meewerken aan zo'n gedichten week: met nog een haiku, deze keer geïnspireerd door het weer dat ik vanmorgen aantrof toen ik mijn hoofd even buiten de deur stak.

Een heldere dag

verblindend licht met de geur

van bittere kou.