Een overzicht van de tuin toont momenteel dan ook een grote schakering aan kleuren door al wat er groeit en vooral bloeit. Zoals een plant met heel donkere bloemen die zichzelf af en toe uitzaait maar waarvan ik toch ieder jaar voor de zekerheid maar wat zaad verzamel. Ik weet de naam niet maar vermoed dat het een soort ooievaarsbek (pelargonium/geranium) is.
Een andere plant waarvan ik de naam niet weet heeft sterk geveerd blad en grote bloemen. In het begin waren dat allerlei kleuren maar er een duidelijke genetische voorkeur voor de wat lichtere variant zodat de donkerder kleuren langzaam uitsterven. Misschien toch maar weer eens op zoek naar vers zaad in alle mogelijke kleuren.
Nog een plant die ieder jaar veel succes oplevert is de eenjarige lavatera (ik heb die ook als vaste plant in de tuin, de eenjarige is echter prima geschikt om open plekken op te vullen). Ook daarvan is na vele jaren zaad van de eigen planten winnen nog maar in een kleur aanwezig. De witte die er eerder ook waren zijn er inmiddels helemaal uit gekweekt.
De verschillende goudsbloemen blijven tot nu toe gelukkig wel allemaal aanwezig. De enkele liet ik eerder al eens zien. Nu is dus de beurt aan de (drie)dubbele die ik zowel met geel/oranje hart als met zwart hart heb.
Ook een laat bloeiende vaste plant staat inmiddels in bloei: de chinese anemoon. Een sterke plant die het nadeel heeft dat hij ook sterk woekert. Er valt ieder jaar flink wat werk te verzetten om hem enigszins in toom te houden en te voorkomen dat hij alles overwoekerd. Een andere vaste plant (een lid van de ooievaarsbek familie waar ook de pelargonium/geranium toe behoort) die ik na de eerste bloei flink had teruggesnoeid begint inmiddels voor de tweede keer te bloeien. En als ik dan genoeg heb van het plantjes kijken kan ik inmiddels ook een vers tomaatje plukken en dat met smaak verorberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten