dinsdag, juni 12, 2012

DiDi: Hard.

Soms, wordt leven gegeven
Maar blijft het slechts even

Je was voor zon geboren
Maar toch heb je verloren

Niemand kan dit geloven
Begrip gaat dit te boven

Nu denken mensen verward
Wat is het leven soms hard

Thura
Htoo Kin Aye
Foto: Dierenpark Emmen




DiDi (Dichters op dinsdag) is een initiatief van Melody, bij haar vind je ook de opdracht van deze week en de linkjes naar andere deelnemers.

11 opmerkingen:

Ria zei

Pracht gedicht
Een ode aan moeder en kind olifant
groetjes,Ria

Frans54 zei

@Ria: het heeft me een groot deel van de dag bezig gehouden, ook het voorgaande logje (WoW) is daar eigenlijk uit voortgekomen. Omdat ik me afvroeg of ik in staat zou zijn die beslissing om Thura in te laten slapen te nemen. (Hoewel ik heel erg de neiging zou hebben om nog van alles te proberen en het uit te stellen uiteindelijk wel: omdat je bij een dier anders dan bij een plant toch veel meer ook rekening moet houden met het lijden. Maar ik kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk de medewerkers en de dierenarts het ermee hadden en hebben)

annespike.nl zei

Inderdaad, zo moeilijk..
Ik las het bericht en kreeg tranen in mijn ogen. Zo verdrietig....

Mooi geschreven.

Anoniem zei

Tragisch.

♫ Mel☺dy ♫ zei

Er waren teveel redenen om Thura in te laten slapen, die wogen vele malen sterker. Het was ongetwijfeld een beslissing die niet lichthartig genomen werd, een wijze beslissing is niet altijd die het hart verkiest, soms moet je het verstand laten zegevieren. HOe triest ook.

Albert y Mara fotoblog zei

De reactie van de dierenverzorger in het journaal deed ons allebei wel wat. Een klein olifantje moeten laten inslapen. Een vreselijke beslissing voor de dierentuin Emmen.
Grtz
Mara

CiNNeR zei

Vond het ook zeer verdrietig nieuws. Mooi dat je erover geschreven hebt.

CiNNeR zei

Dat is ook een cliché reactie eigenlijk van mij. Maar ik weet niet goed wat erover te zeggen. Vond het erg verdrietig gewoon.

John zei

Het lijkt zo onbegrijpelijk allemaal ja. Hoe hard en medogenloos.

Triest is het in ieder geval wel.

Anoniem zei

Mooi gedicht.
Tja, ik ben blij dat ik niet een van die dierenverzorgers was die moest beslissen!!
Al, ik heb in de loop der jaren al 4 keer over een van mijn huisdieren zo'n beslissing moeten nemen, en dat gaat je niet in je koude kleren zitten!!

gewoonanneke.wordpress.com zei

Ja dat was best triest zo'n jong leven nog en je zag dat die verzorger ook flink aangeslagen was. Mooie hulde.