Daarbij kom ik als eerste bij de servals. Die laten zich vaak niet goed (of zelfs helemaal niet) zien, maar deze keer liep er een behoorlijk ongedurig heen en weer. Waarbij steeds op hetzelfde punt gekeerd werd, wat dus een mooi punt vormde om er een foto van te maken. Helaas was het beestje zo ongedurig dat iedere foto wel iets bewogen is
.
In de volgende ruimte wachtte de panter. Ook die is vaak lastig in beeld te krijgen, maar lag nu bovenop het dank van het torentje van waaruit je over het verblijf uit kunt kijken van het zonnetje te genieten. Ondanks het gaas is het toch een redelijk acceptabele foto geworden.
Weer een verblijf verder volgden de brilberen. Waarvan een zich in een boom had genesteld en de andere de rust had gezocht van een als hangmat opgehangen net. Even later kwam er echter wat meer beweging in de beren en besloten ze een partijtje te gaan stoeien. Waarbij ze elkaar oorvijgen gaven waar je als mens waarschijnlijk een week van ondersteboven was geweest.
Voor de verandering lieten ook beide tijgers zich deze keer tegelijkertijd zien. Eén stond in het water vlak voor de ruit van het verblijf. Waarbij wel duidelijk bleek dat het een kat is en blijft: hoewel het water en de overhangende planten uiterst interessant leken te zijn werd regelmatig een poot opgeheven om daar even mee te schudden alsof er in iets vreselijk smerigs getrapt was.
Tijger nummer twee vermaakte zich met rondjes lopen door het verblijf en kwam daarbij regelmatig vlak langs het watervertier van de ander. Die dat kennelijk niet prettig vond en dan even heftig blies naar de passant. Die daardoor op een gegeven moment besloot maar een keer niet over de boomstam te lopen en in plaats daarvan naar de overkant van het water sprong. Dat leverde een fraaie - hoewel wat bewogen - actie foto op.
Van een heel ander formaat zijn dan de dwergotters. Ook rovers, maar ze zien er heel aaibaar uit. Hoewel ik daar met die scherpe tandjes toch maar mee uit zou kijken.
Ze vertonen zich niet altijd, maar deze keer was de hele familie buiten aan het ravotten en onder stenen en stammetjes aan het kijken of er misschien nog iets eetbaars vergeten was bij het vorige uitje.
Als laatste roofdier dan Zulu: die zich op de top van een heuveltje in zijn verblijf had genesteld waarvandaan hij zijn harem prima in het oog kon houden, maar waar hij ook prima te fotograferen was
Waarschijnlijk morgen - en anders maandag - de laatste aflevering van dit bezoek aan Dierenpark Emmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten