maandag, maart 07, 2005

Schoonmaken kan ook als betaald werk.


In het NRC verscheen een interview met verzekeringsarts Haije Wind uit Hengelo. Enkele van de uitspraken uit dat interview:

De `goedgekeurden' probeert hij vooral op hun mogelijkheden te wijzen, want `iemand die activiteiten in en rond het huis verricht, kan dat ook buitenshuis doen'.

Vraag NRC: Wie zijn eigen huis aan kant maakt, kan dat werk ook tegen betaling doen bij een een schoonmaakbedrijf?
Antwoord Haije Wind: ,,Zoiets, ja.''

“Bovendien hoeven mensen die voor 100 procent zijn goedgekeurd niet fulltime aan de slag. De keus is aan hen.''
Reactie NRC hierop:De vraag is hoe vrij mensen in die keuze zijn: wie tijdens de herkeuring werd goedgekeurd, raakt binnen twee maanden zijn uitkering kwijt.
Antwoord Haije Wind: ,,Dat kan ik niet ontkennen”

Vervolg:

En het gaat Dhr. Wind dan niet om mensen die het hele huis schilderen, de tuin van zichzelf herstraten en daarna aan die van vrienden en kennissen beginnen, of drie volkstuintjes aanhouden en moeiteloos om spitten. Nee het gaat om mensen die zelf blijken te stofzuigen, zelf eten koken, wat in de tuin schoffelen e.d.

De heer Wind gaat geheel voorbij aan de mogelijkheid dat met het verrichten van wat kleine werkzaamheden in en om huis de belastbaarheid al volledig ingezet wordt. Is het de bedoeling dat mensen weer aan het werk gaan om vervolgens voor de verzorging van henzelf en hun woning volledig op de thuiszorg aangewezen te zijn?

Hij vergeet ook maar even dat in en om huis in eigen tempo en op het moment dat iemand zich het beste voelt wat klusjes doen iets totaal anders is dan ditzelfde in een voor een werkgever acceptabel tempo op door de werkgever vastgestelde tijden te moeten doen.

Mensen die ondanks die “goedkeuring” volledig werken niet aankunnen mogen van hem best minder werken. Dat de terugval in inkomen dit in de praktijk meestal onmogelijk maakt is niet zijn pakkie-an.

Meneer Wind: ook ik doe af en toe een afwasje. Daar ben ik dan een uur mee bezig en daarna stort ik op de bank in en val soms spontaan een paar uur in slaap.
Als het goed weer is doe ik soms iets in de tuin. Daarna ben ik voor 1 a 2 dagen gesloopt.
Soms ga ik een eind wandelen of fietsen. Daarna ben ik een paar dagen niet vooruit te branden.
Ik pak soms een boek uit de kast en zet dat na lezing weer terug.

Dus als het aan U ligt kan ik afwasser in een restaurant worden? Of medewerker van de plantsoenendienst? Of postbode? Of bibliothecaris?

Iemand die thuis de telefoon nog aan kan nemen en de deur open doet voor bezoek moet maar receptioniste worden bij een hotel?

Iemand die zijn post opent en leest moet maar op een postkamer aan de gang?

Iemand die met de auto naar de herkeuring komt is geschikt voor taxichauffeur?

Zou het misschien een idee zijn om na bepaling van iemands belastbaarheid eerst een te kijken hoeveel daarvan al verbruikt wordt om een beetje normaal te kunnen leven. Dingen zelf willen doen zonder overal een beroep op hulp voor te doen wil nog niet zeggen dat dan ook veel meer kan. Veel zieken zetten alle energie die ze nog op kunnen brengen, en soms meer, in om zo weinig mogelijk van hulp afhankelijk te zijn. Dat lijkt nu bestraft te worden.

Nog even en alleen kasplantjes die permanent in een verzorgingstehuis opgenomen zijn komen nog voor WAO in aanmerking.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Mensen die in een verzorgingstehuis liggen als kasplantje kunnen altijd nog QA medewerker worden bij een matrassenfabrikant. Wat dit soort mensen ook vergeten is dat bedrijven helemaal niet zitten te wachten op de REA klant die wil komen werken. Ik ben nu meer als een jaar actief aan het solliciteren maar het moment dat Crohn om de hoek komt kijken ben je al afgeschreven. Niet 40 uur werken daar is de deur. WAOérs zijn de kostenpost van de maatschappij en hoewel we het moreel niet kunnen maken zouden velen er het liefst toe over gaan met een spuitje een einde te maken aan het "probleem". Hebben ze jou nog nooit dat voorstel gedaan? Mij wel.

Frans54 zei

Niet van medische of UWV kant, wel een keer iemand die toen hij zag/hoorde hoe ik er aan toe was (voor de transplantatie) meende te moeten opmerken "Dat is toch geen leven zo, ik zou er denk ik een eind aan maken". Ik heb hem het mes naast mijn bord overhandigt, gezegd dat hij er geestelijk nog erger aan toe was dan ik en gevraagd het even voor te doen. Dat zag hij toch niet zo zitten.

Frans54 zei

@Opa: in dit geval vind ik dat niet zo'n vreemd idee: ik heb zelf ook het vermoeden dat de regering alles wat in haar straatje te pas komt in de strijd gooit om de WAO maatregelen en hoe die uitpakken nog een schijn van rechtvaardiging mee te geven.

rebel zei

Je simuleert nog in dit takkeland als je klinisch dood bent..
Zelfs dan kan je nog voor sneeuwitje spelen in de Efteling, gewoon een beetje voor dood liggen.

Paola zei

volgens mij word je pas afgekeurd als je met je hoofd onder je arm komt binnenwandelen....al vrees ik dat ze daar ook nog wel wat op zouden vinden....ik word helemaal misselijk van dit hele kabinet...

Unknown zei

Best kans dat veel keuringsartsen gewoon afgekeurde artsen zijn.