(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samen hangt)
Update 14 april 2005.
Zoals ik in een eerdere update al meldde moest ik weer een keer naar de neuroloog om eens uit te zoeken waarom ik steeds onbedoeld, midden op de dag, in slaap val, ’s morgens moeilijk wakker word en vaak wakker word met een lichte hoofdpijn.
Gisteren was het dus zover en zat ik om tien voor acht in de bus naar Groningen. Aangekomen op de afdeling neurologie bleek weer eens dat mijn concentratie en de toestand van mijn ogen te wensen over laten. Ik moest er namelijk pas om 11.45 uur zijn, maar had alleen de tijd van 9.15 zien staan. Dat is dus de tijd waarop ik er vandaag moest zijn.
Vervolg:
Na een paar koppen koffie te hebben gedronken bij Koffiehuis Prins naast het AZG (betere koffie, nauwelijks duurder dan uit de automaat en goedkoper dan in de restaurants in het AZG) kon ik om kwart voor twaalf echt terecht om bestickerd en van draden voorzien te worden. Het kostte ruim een uur om alles vast te plakken en aan te sluiten.
De blikken op weg naar huis heb ik maar genegeerd, maar ik moet een vreemde indruk hebben gemaakt met diverse elektrodes op mijn gezicht en hoofd geplakt. En met een slangetje onder mijn neus om de ademhaling te meten plus een kastje op mijn borst getaped waar al die draden in verdwenen. Van daaruit ging een lange kabel naar de recorder die over de schouder meegedragen kon worden of naast de stoel of het bed gezet kon worden.
Ik bleek echter ondanks al die toestanden totaal geen probleem te hebben met slapen: ’s middags viel ik prompt een paar uur in slaap op de bank en ook ’s avonds miste ik weer een paar stukken van de film wat bewijst dat ik ook toen af en toe weer weggesuft ben.
Afgelopen nacht ben ik wel een paar keer half wakker geweest, kennelijk zat die aansluitkast op de borst af en toe in de weg als ik mij in mijn slaap om wilde draaien, maar over het geheel genomen heb ik redelijk geslapen.
Maar niet goed genoeg om vanmorgen niet weer de fout in te gaan. Nu was ik wel op de goede tijd vertrokken. Toen ik echter in Groningen over moest stappen stapte ik keurig op lijn 3. Jammer genoeg was het echter lijn 3 naar Vinkhuizen terwijl ik dezelfde lijn, maar dan richting Lewenborg, moest hebben. Dat de bus in eerste instantie om het Centrum heenreed vond ik nog niet zo vreemd, maar toen hij daarna linksaf sloeg en steeds verder van het AZG verwijderd raakte ben ik toch maar eens extra hard na gaan denken. Om vervolgens bij de eerstvolgende halte uit te stappen.
Gelukkig zijn de verbindingen niet zo heel goed dus ik had nog ruim een half uur om terug te keren. Niet wetend hoe laat de volgende bus terug zou gaan ben ik maar gaan lopen en na een stevige wandeling dwars door het centrum van Groningen was ik keurig om tien over negen op de afdeling neurologie.
Daar was het verwijderen van alle apparatuur en bedrading een kwartiertje werk waarna ik weer naar het station ben gewandeld en de bus van 10 uur terug kon nemen.
Wat het resultaat van dit onderzoek is hoor ik pas op 10 mei.
Naar aflevering -12-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten