Verhalen van een motortoerist -15-

Een rondje Engeland, Ierland en Wales --- Part 6.

Dublin, de quick tour.

De volgende dag zijn we vrij vroeg op pad gegaan om langs een zeer toeristische route naar Dublin te trekken. M. had de vorige dag iets ontdekt dat zowel mijn voorliefde voor natuur en landschap als zijn voorkeur voor wat meer cultuur wel aansprak. Zo belandden we dus in Tully in de omgeving van Kildare om de Irish Stud en de daarbij gelegen Japanse tuin te bezoeken. Nadat M. een korte blik door de tuin had geworpen ging hij de paardenhouderij en fokstation bezichtigen terwijl ik me een paar uurtjes in de Japanse tuin vermaakt heb.

Japanese Gardens, Tully, Ierland

Er zijn vijf basis types Japanse tuin: wandeltuinen, kijktuinen, symbolische tuinen, meditatieve tuinen en theetuinen. De tuin bij Tully bevat een combinatie van alle vijf types, maar is vooral bekend door het erin verwerkte symbolisme: “The Life of Man”.

Vervolg:

Na nog een rondrit door de Wicklow mountains, wie van natuur houdt en in Ierland komt moet daar beslist eens gaan kijken en dan vooral Sally’s Gap niet vergeten, kwamen we aan het eind van de middag op de camping aan de rand van Dublin aan. Daar werd een geïmproviseerde maaltijd van witte bonen in tomatensaus, rijst, een laatste blikje sperciebonen en wat snackballetjes in elkaar gezet.

Dit deed een passerende Ierse luid snuiven waarna ze constateerde dat dit geen Ierse "stew" was maar dat het goed rook. Daarna vroeg ze waar we vandaan kwamen, en ons antwoord leidde tot de vraaag of dit nou een typisch Nederlands gerecht was. Als we "ja" hadden gezegd had ze ons waarschijnlijk het recept gevraagd, maar we hebben haar maar even uit de droom geholpen, waarna de belangstelling duidelijk inzakte.

’s Avonds werden we zoals beloofd opgehaald door de Ieren om hun clubavond te bezoeken. Die bleek te worden gehouden in een zijzaal van een groot café aan de andere kant van Dublin. Om daar te komen werd dus een snelle race rond Dublin gereden onder aanvoering van de terplaatse duidelijk goed bekende Ieren. Uiteindelijk belandden we bij hun stamkroeg waar het een bijzonder gezellige avond werd. In de grote zaal van het café speelde ook nog een Ierse band waar we in de zijzaal prima van mee konden genieten.

Na afloop volgde een zo mogelijk nog krankzinniger race terug naar de camping. De meeste van de Ieren hadden duidelijk geen topinkomen en de staat waarin de motoren verkeerde gaf dat duidelijk weer. De helft van de verlichting werkte in het geheel niet, de andere helft werkte in ieder geval niet continue. Dit weerhield hen niet van een tempo dat op het circuit van Assen niet zou misstaaan. We zijn echter allemaal weer heelhuids op de camping aan gekomen.

De laatste dag in Ierland hebben we een toertocht in het gebied ten Noorden van Dublin gemaakt met als uiteindelijke bestemming de prehistorische grafheuvel New Grange.

New Grange, Ierland

Deze grafheuvel is met veel aandacht voor detail geheel in de oorspronkelijke staat hersteld. Enerzijds is dat jammer, als je hem in eerste instantie ziet liggen lijkt het een geheel nieuw bouwwerk. Anderzijds geeft dit wel een beeld van de hoeveelheid werk die men in de oudheid van een dergelijke grafheuvel maakte en hoe imposant het er uit heeft gezien.

Teruggekomen in Dublin hielden we het die avond vroeg voor gezien. De volgende ochtend wilden we de vroege boot naar Engeland halen.

Naar aflevering -1-