dinsdag, mei 10, 2005

Nee, hier word je beter van -15-

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

Update: uitslag negatief en dat is dan positief.

Vanmorgen ben ik weer eens naar Groningen geweest. Deze keer voor de uitslag van het slaaponderzoek van vorige maand.

De dag begon al goed. Ik had de sneldienst genomen die via de snelweg, die hij alleen verlaat om onder aan de afrit bij een halte langs te rijden en aan de overkant gelijk weer de oprit naar de snelweg te nemen, in minder dan een halfuur bij het station in Groningen is. Er vond echter druk mobilofoon verkeer plaats: bij het Julianaplein was blijkbaar een heftig ongeval gebeurd waardoor rond Groningen alles muurvast stond. Druk in overleg reed de chauffeur de afslag Marum voorbij, waar dus wel mensen stonden te wachten. Op het viaduct claxonneerde de chauffeur naar hen en gebaarde dat ze maar vast richting snelweg moesten lopen. Aan het eind van de oprit stopte de chauffeur om vervolgens (volgens mij in strijd met alle regels) over de vluchtstrook terug te rijden richting halte.

Vervolg:

Vervolgens verlieten we bij Leek de snelweg om verder een toeristische route te rijden via Midwolda, Hoogkerk en het centrum van Groningen. Desondanks viel de vertraging mee: maar 7 minuten. Dat betekende wel dat de tijd wat krap werd om zoals ik gewoonlijk doe naar het AZG te lopen. Ik heb dus lijn 4 maar genomen die voor de deur stopt.

Om 10.40 uur was ik op de poli neurologie voor de afspraak om 10.45 uur, keurig op tijd dus. De neuroloog trok gelijk een stapel papieren uit een map met de grafieken over mijn slaap- en ademhalingspatroon. Daaruit bleek duidelijk (grappig om dat zo terug te zien) dat ik in de bus terug uit Groningen met de meetapparatuur even was weggedommeld, dat ik ’s middags een paar uur diep had geslapen, incl. 2 periodes REM-slaap en dat ik ’s nachts vast had geslapen met regelmatige periodes van REM-slaap. Mijn saturatie bleef tijdens de slaap 96 (schijnt normaal te zijn dat die tijdens de slaap iets lager is dan de voor mij gebruikelijke 98). Ook schijn ik een rustige slaper te zijn, ik lig steeds langdurig op dezelfde kant (vreemd dat ik dan toch regelmatig volledig in het dekbed geknoopt wakker word) en ik snurk niet of nauwelijks volgens de grafiek. De einduitslag was negatief, wat betekend dat er geen tekenen van slaapapneu waren. Op zich is dat natuurlijk goed nieuws, alleen blijft natuurlijk de vraag waardoor ik dan zo’n moeite heb met wakker worden en blijven en regelmatig onbedoeld midden op de dag in slaap val.

Het kan door de medicatie komen, maar ik heb toch ook een mogelijkheid die Beau opperde naar voren gebracht: een niet optimale schildklierwerking. De neuroloog vond dit eigenlijk wel bij mijn klachten passen en heeft even gekeken of er schildklierwaardes in mijn dossier stonden. Dat bleek niet het geval, zodat ik dat nu donderdag bij de “gewone” driemaandelijkse controle naar voren zal brengen.

Het enige wat de neuroloog nog kon vertellen was dat als het in slaap vallen echt problematisch was een pepmiddel (dus amfetamineachtige pillen) misschien een optie waren. Ik zit echter niet te wachten op nog meer medicijnen met de daarbij behorende mogelijke bijwerkingen dus zolang het niet helemaal te gek gaat worden begin ik daar maar niet aan.

Een mogelijke oorzaak is dus uitgeschakeld. Weten wat het niet is helpt echter weinig bij het oplossen van het probleem. Donderdag dus maar zien of ze verder willen zoeken.

De terugreis verliep vervolgens eveneens deels toeristisch. Deze keer te danken aan de werkzaamheden aan het knooppunt N31/A7 bij Drachten die er voor zorgden dat we bij de afrit Friesche Palen de snelweg verlieten om langs Drachtstercompagnie en het vliegveld Drachten uiteindelijk toch weer bij busstation Knobelsdorffplein op de normale route terug te keren.

Naar aflevering -16-

Geen opmerkingen: