vrijdag, augustus 19, 2005

Taalontwikkeling.

Ik duid mijn PC regelmatig aan met "pjoeter". De oorzaak hiervan is de jongste zoon van kennissen. Als hij op de PC wilde spelen vroeg hij keurig, precies zoals zijn oudere broertje "Mam, mag ik compjoeter pelen" (de "s" wilde nog niet helemaal). Was er iets mis of had hij iets te melden over de PC dan was het ineens "Mam pjoeter raar"

In eerste instantie was ons niet duidelijk waarom hij het ene moment wel compjoeter zei en het andere moment pjoeter. Tot het moment dat het ons opviel dat hij ook zei "mag ik kom buiten"en "mag ik kom snoep". Toen ging ons een lichtje op: kennelijk zag hij het deel "com" als een afzonderlijk woord dat, gezien het feit dat als zijn broer het zei zijn moeder daarop met ja of nee antwoordde, een verzoek leek in te houden.

Hij heeft inmiddels aardig beter leren praten, maar wij gebruiken nog steeds geregeld het woord "pjoeter" om de PC aan te duiden.

Geen opmerkingen: