maandag, augustus 15, 2005

Verhalen van een motortoerist -20-

Een rondje Engeland, Ierland en Wales -11-

Stenen.

Donderdagmorgen was M. redelijk bekomen van de bierproeverij en na het bijvullen van de olie werd koers gezet naar het zuiden met de bedoeling Avesbury en Stonehenge te bezoeken. Het bleek een grauwe dag maar, op een enkel spatje motregen na, gelukkig droge dag.

De ring van Avesbury bleek, hoewel veel minder bekend dan Stonehenge, door zijn veel grotere stenen, de oppervlakte die hij beslaat, en de nog grotendeels herkenbare, eveneens met grote rechtopgezette stenen afgezette, "toegangslaan" in mijn ogen imposanter dan Stonehenge. Helaas blijken door het weer de meeste foto's van die dag wat donker uitgevallen, maar na inscannen en wat bijwerken heb ik er toch twee redelijk toonbaar weten te maken.

Image Hosted by ImageShack.us

Vervolg:


Na hier geruime tijd rondgekeken te hebben, Avesbury is hoewel erg toeristisch een heel leuk dorpje, en weer wat souvenirs ingeslagen te hebben werd weer op de motor gestapt en via binnenwegen naar Stonehenge getrokken.

Zoals ik al zei vond ik het minder indrukwekkend dan Avesbury. Het ligt vlak naast een vrij drukke weg en is bereikbaar door een tunneltje onder de weg door. Om daar te komen moet je wel eerst een (kleine, dat wel) toegangsprijs betalen waarna je met de rest van de horde bezoekers een rondje om de stenen kunt maken. Ik heb nog een paperweight met een afbeelding van Stonehenge gekocht waarna we het maar snel voor gezien hielden.

Image Hosted by ImageShack.us

Na het bezoek aan Stonehenge waren we van plan geweest om naar Dover te rijden en daar nog een laatste keer te overnachten. We begonnen er echter steeds meer voor te voelen om gelijk op de boot te stappen. Dat leek M. echter onmogelijk: het was al half vijf en nog ca. 250 kilometer naar Dover. De boot van 7 uur zouden we dus nooit halen.

Zeg echter nooit nooit. Na een tankstop heb ik maar eens duchtig aan het ganhendel gedraaid, met tot gevolg dat we in Dover nog tijd hadden een laatste keer te tanken en toch om half zeven bij de boot te zijn. Niet echt het goede voorbeeld dat van ons als oudere generatie van de motorclub als voorbeeld voor de jongeren verwacht zou worden, maar toch best leuk. Alleen bleek bij het aanremmen voor afslagen wel dat voor aanhangers niet voor niets een maximum snelheid van 80 km geldt: zo'n ding wil als het zo hard gaat best even doorduwen als jij wilt remmen.

Na in Oostende naar huis gebeld te hebben en de in Engeland in verband met het links rijden noodzakelijke tape van de koplamp verwijderd te hebben werd vlot naar Utrecht gereden. Bij Breda reed ik nog even de afslag richting Utrecht finaal voor bij, maar ook dat kwam weer goed dus na een stevige bak koffie bij M. thuis (ik had er geen behoefte aan vaker verkeerd te rijden en bijvoorbeeld in Duitsland te belanden in plaats van in Friesland) kon ik de reis vervolgen naar Friesland.

De volgende dag kwam er eindelijk gerechtigheid: we hadden besloten nog een bezoek te brengen aan het Gouden Helm treffen in Roden zodat M. nu de kilometers die ik op de heen- en terugreis extra moest rijden alsnog af mocht leggen terwijl ik bijna in mijn achtertuin kampeerde.

Geen opmerkingen: