Slippertje.

Minister Bot verklaarde ineens dat de inval in Irak niet verstandig was geweest en dat het misschien beter was geweest langer naar een diplomatieke oplossing (en naar de massavernietigingswapens) te zoeken.

De commotie die deze opmerking veroorzaakt blijkt zo groot te zijn dat Bot zich doodschrikt en nu uitgebreid verklaard dat hij het allemaal terug neemt. Het was gewoon een "slip of the tongue". Een slip van de tong is volgens mij het per ongeluk zeggen van iets anders dan je bedoeld, als je bijvoorbeeld per ongeluk lul zegt terwijl je lus bedoeld. Daarvan lijkt me gezien de uitgebreidheid van zijn verklaring, compleet met toelichting wat er wellicht beter gedaan had kunnen worden, niet het geval. Dit klonk overduidelijk als een welgevormde mening. Die vervolgens (onbedoeld) werd geuit. Dat lijkt me meer een geval van loslippigheid.

En het terugnemen van woorden die je wel degelijk meende en die gebaseerd zijn op een weloverwogen gevormde mening vind ik een vrij zinloze exercitie: hij lijkt te denken dat de reden voor de consternatie hiermee weg is genomen. Maar feit blijft dat hij dit dacht. En het vervolgens uitsprak. Dan kan je niet gewoon doen of dat uitgewist wordt door te zeggen "ik neem het terug".

LUS!