Zojuist was in het journaal een item te zien over ondermeer de werkgeversbijdrage in de particuliere ziektekosten verzekering. Mensen verbaasden zich er over dat werkgevers deze "zomaar" stopzetten, en verkondigden dat die werkgevers de kans aangegrepen hadden om eens lekker te bezuinigen. Die mensen zitten duidelijk op een verkeerd spoor.
Ten eerste was het een bijdrage in de kosten van de particuliere ziektekostenverzekering, een bijdrage in iets dat niet meer bestaat lijkt me nogal onlogisch. De verbazing over het stopzetten vind ik dus een beetje vreemd.
Het stopzetten van die bijdrage is bovendien geen bezuiniging voor de werkgevers: die moeten vanaf 1 januari ook de inkomensafhankelijke premie van het nieuwe zorgstelsel vergoeden voor de voorheen particulier verzekerden. Die premie van 6,5% zal in de meeste gevallen in dezelfde orde van grootte liggen als de vroegere bijdrage in de particuliere ziektekostenverzekering. Van een bezuiniging is dus helemaal geen sprake, als zij de vergoeding wel zouden doorbetalen zouden de kosten voor de werkgever juist zo ongeveer verdubbelen.
Ik had al maanden geleden op dit resultaat van het nieuwe zorgstelsel gewezen, maar kennelijk zijn een hoop mensen, inclusief diverse politici, nooit op dit idee gekomen. Nu gaan er stemmen op om een en ander te onderzoeken en zijn er zelfs mensen die de werkgevers willen dwingen die vergoeding toch weer te betalen. Dat lijkt mij het afwentelen van de gevolgen op het bedrijfsleven dat er ook niets aan kan doen. Bovendien wordt dan toch weer een verschil in behandeling gecreëerd dat met het opheffen van het verschil tussen ziekenfonds en particulier nou juist moest verdwijnen. Als men hiertoe overgaat begin ik me nog meer dan voorheen af te vragen waar die hele operatie nou eigenlijk voor nodig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten