De tradities in Engeland lijken aardig onder druk te staan. Zo blijkt het traditionele kopje thee om vier uur het inmiddels af te leggen tegen cosmetische operaties waaraan de Britten dit jaar naar verwachting 659 miljoen pond (ruim 950 miljoen euro) uit zullen geven, aanzienlijk meer dan wat er aan thee wordt besteed.
Eén op de 85 Britten (in totaal 700.000) zal dit jaar een cosmetische operatie ondergaan. Gezien de gemiddelde kosten (€ 1.350) zijn veel daarvan relatief kleine ingrepen, hoewel er ook 26.000 borstvergrotingen bij zitten.
Nu heb ik zelf een behoorlijk zware operatie gehad. Dat mensen vrijwillig geopereerd willen worden met geen ander doel dan iets aan hun lichaam waar ze niet tevreden over zijn te laten veranderen is voor mij dan ook moeilijk te begrijpen. Grote littekens, van bijvoorbeeld brandwonden, weghalen kan ik me helemaal voorstellen, maar ik heb uit het artikel niet de indruk dat het hier gaat om dergelijke, in mijn ogen medisch geïndiceerde, ingrepen.
En dan vraag ik me af: zijn Britten nu zo lelijk, of denken ze dat van zichzelf? Zou dan begeleiding om meer zelfvertrouwen te krijgen niet net zo goed werken als "het mes er in"? En zou de situatie in Nederland veel anders zijn of wordt er in Nederland ook duchtig op los gesneden omdat mensen niet tevreden zijn over hun eigen lichaam en er zonodig wat aan moeten "verbeteren"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten