Vanmiddag weer even naar het vragenuurtje van de Tweede Kamer gekeken. Veel gepraat over Pronk, en over gemeentelijke herindeling dat niet veel interessants opleverde. Het laatste stukje maakte het allemaal echter meer dan de moeite waard: amusement van de bovenste plank.
Gonny van Oudenallen had nog een vraagje. Ze begon al goed door te roepen dat ze een vraag had voor de minister volksgezondheid of zijn plaatsvervanger nu die er niet was. Waarop ze er op gewezen werd dat die er wel degelijk was. Reden om op te merken dat hij kenneliijk voor haar ongemerkt was binnengekomen tijdens het debat. Ook niet dus, hij was er de hele tijd al. Waarop een omstandig verhaal volgde over haar bril die ze niet op had. Na een hele lange, en niet bepaald door duidelijkheid uitblinkende, inleiding over wachtlijsten, werknemers die geen griepprik konden krijgen en nog wat kreten vond de voorzitter het verstandig haar er op te wijzen dat ze nog een halve minuut had om haar vragen te stellen.
Dat redde ze dankzij enige coulance van de voorzitter nog en haar vragen over de griepvaccinatie en de opgetreden vertragingen konden eindelijk beantwoord worden. Haar vraag of het niet mogelijk en verstandig zou zijn geweest alvast te beginnen met vaccinatie met de vaccins van andere leveranciers sneedt waarempel nog hout ook.
Waarna ze nog een vervolgvraag wilde stellen en het daarbij betreurde dat ze het met deze minister moest doen, ze had minister Hoogervorst tegenover zich verwacht. Die stond dus ook keurig achter de microfoon om haar vraag te beantwoorden, wat hij ook al met haar eerste vragen had gedaan.
Na een gestameld verhaal over wachtlijsten bij de oogarts vertrok ze schielijk terwijl minister Hoogervorst een laatdunkend lachje maar nauwelijks in kon houden en hoofdschuddend zijn papieren bij elkaar raapte.
Als ik zo'n stoethaspel aan het werk zie krijg ik toch sterk de neiging te gaan pleiten voor een IQ-test voor volksvertegenwoordigers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten