vrijdag, november 17, 2006

Haastige spoed.

De jonge man kwam bij de kassa en legde zijn halve broodje, zijn pakje met plakjes kaas en een sixpack bier op de lopende band. Op het moment dat hij zich bukte om het mandje eronder te zetten werd hij op zijn schouder getikt door een man in driedelig grijs. "Zou ik misschien even voor mogen" vroeg de man. De jongeman wierp een blik op het afgeladen wagentje waar een redelijke imitatie van Mount Everest bovenuit torenende. "Ik dacht het niet".

Hij zou zich al omdraaien toen de man in het driedelig grijs een verhaal begon over haast, een belangrijke afspraak en of..... De jongeman haalde zijn schouders op "dan moet je eerder of minder boodschappen doen". Dat leek het driedelig kostuum een goede reden om een opmerking te maken over de jeugd van tegenwoordig, respect, normen en waarden, om te besluiten met "Weet je wel wie ik ben".

De jongeman was duidelijk niet onder de indruk en riposteerde met "weet jij dan wie ik ben?" Ik meende een rood streepje boven het boordje te zien verschijnen. Er volgde een verhaal over dat de jongeman toch wel even kon wachten, hij moest niet te laat komen voor die vergadering, had meneer wel in de gaten hoeveel dat wel niet zou kunnen kosten? Er volgde weer een schouderophalen "lijkt me niet zo logisch. Wie zegt dat ik geen haast heb? Bovendien kan ik in één minuut afrekenen dus het lijkt mij de omgekeerde wereld als ik dan een kwartier moet gaan wachten tot jij je vrachtwagen hebt afgerekend". Er was nu duidelijk een rood streepje te zien.

De kassiere had inmiddels allang de boodschappen van de jongeman langs de scanner gehaald en kwam er nu tussen "Mag ik eerst even dit afrekenen, ik heb nu pauze". Ondertussen plaatste ze het bordje "Deze kassa is gesloten" op de band. Het rood breidde zich aanmerkelijk uit.

De jongeman incasseerde zijn wisselgeld, maakte een buiging naar het driedelig grijs en vertrok. Dat deed ook de kassiere. En ik heb me maar bij de uittocht aangesloten, het rood begon gevaarlijke proporties aan te nemen.


(Dit verhaal is grotendeels aan de fantasie van de schrijver ontsproten, iedere overeenkomst met werkelijke gebeurtenissen berust geheel op toevalligheid. © Frans54)

Geen opmerkingen: