Zoet.

Tussen het politieke geharrewar door was er ook nog wat ander nieuws vandaag. Zoals het bericht dat een grote salarisverwerker een aantal berekeningen had gemaakt waaruit bleek dat iedereen in januari een netto iets hoger bedrag onderaan zijn loonstrook zou zien staan. Niet echt nieuws: een week geleden wist een andere salaris verwerker al te melden dat het netto voor iedereen met 0,8 tot 1,6% zou stijgen. Maar toch mooi meegenomen nietwaar.

Vanmiddag viel ook de beschikking in de bus voor de zorgtoeslag voor 2007. Ik krijg er zowaar 2 euro per maand bij. Waarbij ik aan moet tekenen dat ze ten opzichte van 2006 maar een stijging van het inkomen van 250 euro hebben aangehouden. Dat lijkt me wat aan de krappe kant: de verhogingen van de WAO zijn weliswaar geen vetpot, maar ik mag toch hopen dat die bruto toch iets hoger uitkomen dan dat bedrag. Het zit er dus in dat ik ze op een gegeven moment een correctie opgave moet sturen die tot een verlaging van de zorgtoeslag leidt of aan het eind van het jaar weer een deel terug mag betalen.

Die twee euro en 0,8% zijn al ruimschoots op: alleen de stijging van de premie van de zorgverzekering bedraagt meer. Veel hoop dat ik tot de groep behoor waavoor de stijging van het netto 1,6% zal zijn heb ik niet, maar zelfs als dat wel het geval is is dat dus ook alweer ruimschoots op aan het restant van de zorgpremie en de voorspelde stijging van de energienota.

Voor de stijging van gemeentelijke belastingen, waterschapslasten, de prijs van de boodschappen etcetera zal ik het dus moeten hebben van de verhoging van de WAO-uitkering. De kans dat die afdoende zal zijn om die stijgende kosten op te vangen schat ik in op niet aanwezig. De voorgespiegelde stijging van de koopkracht zie ik dus, net als de afgelopen jaren, al bij voorbaat vervliegen.

Die zoetigheid is op zich best lekker, maar om nu te beweren dat die de pijn wegneemt? Dat werkte al niet toen mijn moeder me in mijn kleutertijd een snoepje gaf als ik gevallen was en dat werkt nu nog steeds niet.