Omdat het voor sommigen door de steeds tussen twee WoW’s liggende periode of doordat ze pas later in het verhaal zijn gerold wat veel werk wordt om alle eerdere afleveringen weer (of alsnog) te lezen hierbij een poging het een en ander kort en overzichtelijk samen te vatten. Maak je vooral over dat overzichtelijk niet te veel illusies: zelfs Sanders en de Bruin zien tot nu toe geen kans het verloop der gebeurtenissen volledig op een rijtje te krijgen.
De rechercheurs Sanders en de Bruin onderzoeken de dood van Margreet van Horken, commercieel directrice van het familiebedrijf, die tussen 12 en 1 uur om het leven is gebracht door een slag op het hoofd met een zware staande asbak. Ze heeft zich bij het personeel niet geliefd gemaakt en in eerste instantie kan iedereen als verdachte worden gezien.
Het fabriekspersoneel geeft elkaar allemaal een alibi, ze zijn tot half 1 aan het werk geweest en hadden vanaf half 1 tot 1 pauze. Hetzelfde geldt voor het kantoorpersoneel: dat had van 12 tot half 1 pauze en heeft daarna op het kantoor op de bovenverdieping gezeten. Het grootste gedeelte van de staf en secretaresses heeft van 12 tot 1 in de stafkantine gepauzeerd.
Als verdachten blijven over:
Martijn van Horken: de oudste broer en algemeen directeur, heeft kwaad het pand verlaten nadat hij tijdens een stafvergadering op zijn drinkgedrag was aangesproken. Niemand heeft hem terug zien komen, maar is dat ook zo? Het blijkt namelijk nogal makkelijk om tijdens de pauze van het fabriekspersoneel ongezien via de fabriek binnen te komen.
Merlijn van Horken: de jongste broer en technisch directeur, werd door Margreet gechanteerd met zijn relatie met Loes (zijn secretaresse). Neemt in tegenstelling tot de rest van de staf zijn pauze gelijk met het fabriekspersoneel in de personeelskantine. Maar is hij tussen 12 en half 1 steeds op zijn plaats in zijn kantoor bij de fabriek geweest?
Ook Loes, die van deze chantage wist, is hierdoor een verdachte. Omdat Merlijn pas om half één zijn pauze neemt heeftzij de hare ook pas op die tijd. Is gaan wandelen tijdens haar pauze zoals ze dat elke dag doet, maar was van 12 tot half 1 alleen in het kantoorgedeelte van de benedenverdieping waar ook de directiekantoren zich bevinden.
Johan de Kramer: administrateur. Wordt door Margreet, naar later blijkt terecht, verdacht van oplichting/verduistering. Heeft zich in verband met een dreigend onderzoek na de stafvergadering opgesloten in zijn kantoor om de sporen op de computer uit te wissen. Maar is hij tijdens de pauze van het overige kantoorpersoneel inderdaad in zijn kantoor gebleven?
De receptionistes: de één heeft tot half 1 pauze, de ander vanaf half 1 zodat er steeds iemand op de receptie aanwezig is. Ze hebben geen van beiden iemand binnen zien komen. Maar zijn zij zelf wel voortdurend op hun post gebleven?
Henriëtte van Horken: de echtgenote van Merlijn. Lijkt niet op het bedrijf te zijn geweest, maar ook voor haar geldt dat het nogal makkelijk is tijdens de pauze van het fabriekspersoneel ongemerkt via de fabriek binnen te komen. Ze hecht kennelijk meer aan haar status als directeursvrouw dan aan de huwelijkstrouw van Merlijn. Ze heeft zo haar vermoedens over de relatie met Loes maar wenst beslist niet te scheiden. Ze weet ook dat Margreet de aandelen van Merlijn over wil nemen en ziet Merlijn al terugvallen van directeur-eigenaar naar ingehuurde kracht die elk moment ontslagen kan worden.
En dan is er natuurlijk altijd nog de mogelijkheid van een onbekende derde die via de fabriek is binnengedrongen.
In de loop van het onderzoek wordt een man dood gereden op het spoor. In de buurt worden papieren van Merlijn van Horken aangetroffen en een vaag briefje dat op zelfmoord zou kunnen wijzen. Is het Merlijn? Is het wel zelfmoord?
Als de Bruin en Sanders in alle vroegte bij de woning van Merlijn komen staat Henriëtte op het punt de vermissing van Merlijn te gaan melden. Op het bureau blijkt vervolgens dat deze volgens Loes de avond te voren naar haar toe zou komen maar niet is komen opdagen.
Het antecedentenonderzoek naar Henriëtte levert een paar verrassingen op: ze blijkt al op jonge leeftijd bezig geweest te zijn als wat zich het best laat omschrijven als callgirl. Daarbij is haar naam een keer genoemd in een onderoek naar een zelfmoord in verband met chantage. Haar betrokkenheid kan niet worden bewezen. De achternaam van het slachtoffer blijkt echter dezelfde te zijn als die van Loes.
Hier eindigt de samenvatting, als je wilt weten hoe het afloop zul je toch echt de afleveringen 22 en volgende moeten lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten