Daar hebben jullie geluk mee want als alternatief heb ik verzonnen dan maar dit logje te gaan maken terwijl ik op de achtergrond de finale van Ronald Garros in de gaten houd.
Het weer bleef zich goed houden in Brabant, wat een goede reden was om op zondag de beeldentuin De Schelp in Oosterhout maar weer eens met een bezoek te vereren om te zien wat daar inmiddels aan nieuwe beelden stond. Het aantal beelden is iets minder dan vorige keren dat ik er was en de openingstijden zijn ook wat beperkter dan het geval was. Beiden te danken aan figuren die het niet kunnen laten dingen te bekladden of zelfs te slopen. Desondanks was er nog genoeg fraais te zien waarvan hieronder een paar voorbeelden.
Na alles bekeken te hebben hebben we de Schelp weer achter ons gelaten, daarbij aangespoord door een orkest dat in de muziekkapel/het openluchttheatertje dat er staat wat klassieke muziek ten gehore zou gaan brengen. Nu heb ik niets tegen klassieke muziek, het stemmen, influiten en intoeteren van de instrumenten, het spelen van proefsukjes op violen (en liefst allemaal tegelijk) kan echter op een stuk minder waardering van mijn kant rekenen.
We zijn vervolgens weer naar Waspik gegaan waar E. de laatste dag van de expositie uit aan het zitten was. Het was er behoorlijk druk op deze laatste dag. We troffen er ook een Belgische familie die we kenden van het motorrijden. Deze kocht één van de werken van E. en mocht dat, tegen de gewoonte in - maar de expositie zou toch over een uur of twee afgelopen zijn, direct mee te nemen. Om dat te vieren hebben we de expositie verder maar aan de exposanten overgelaten en zijn met het Belgische stel een café in Oosterhout onveilig gaan maken.
En dat was zo ongeveer de laatste interessante activiteit van het verblijf in Brabant. Ik zou natuurlijk nog een log kunnen wijden aan de eenvoudige doch voedzame maaltijd die de vader van E. weer op tafel wist te brengen, of aan het ontbijt en het inpakken de volgende dag. Ik zou zelfs iets kunnen schrijven over de terugreis: hoe de trein die rond het halve uur vanuit Breda vertrekt in Utrecht geen aansluiting geeft op de Intercity richting Leeuwarden. Hoe de trein naar Amersfoort die die aansluiting alsnog tot stand zou moeten brengen dankzij wat vertraging van mijn trein één minuut nadat ik aankwam vertrok, maar dan wel 10 perrons verderop. Hoe ik dus uiteindelijk in dezelfde trein belandde die ik had gehad als ik een half uur later in Breda was opgestapt. En over hoe die trein dan weer niet op de sneldienst of Q-liner naar Drachten aansluit in Heerenveen zodat de reis nog een half uur langer werd door een siteseeing toer door de wijde omgeving van Heerenveen en Drachten.
Maar ik heb al genoeg tegen de NS geschopt terwijl die me in de meeste gevallen toch wel keurig, en op tijd, aflevert op het station waar ik naartoe wilde. Dus dat extra logje laat ik maar achterwege.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten