Terug in de tijd.

Het is ondertussen alweer een maand geleden dat ik in Bentheim was en veel meer dan dat ik weer gezond thuis was gekomen heb ik eigenlijk nog niet over die week verteld. Het is een treffen van zendamateurs waarvan ik er nogal wat ken doordat een overleden vriend van me dat ook was. Tussen die zendamateurs zitten altijd wel wat bijzondere mensen. Zoals degene die zijn hobby "rollator-mobiel" uitoefende. Vooral de benodigde accu's vormden een zware last voor zowel de rollator als voor degene die ermee terug de berg op moest.

De laatste jaren wordt ik steeds opgehaald door een stel uit Noord-Holland,. Wel zo handig want nu kon alle bagage weer achter in de caravan. Daardoor kon ook mijn gitaar weer mee, wat als ik met de trein ga toch wat lastig wordt met ook nog een tent, slaapzak, luchtbed, fototas, kleding en dergelijke mee te slepen.

De week begon met veel wind, maar de meeste tijd was het wel droog (hoewel er wel af en toe een klein buitje viel) en de temperatuur was redelijk zodat we 's avonds buiten door konden blijven feesten - tussen twee caravans in om de wind buiten spel te zetten.

Later in de week werd het weer steeds beter en liep de temperatuur steeds verder op om op de zondag zelfs richting de dertig graden te gaan. Niet het meest ideale weer om in te pakken, maar degenen die wat langer bleven troffen het nog minder: onze spullen waren hooguit nat van het zweet, die van hun van een aantal stevige stortbuien die in de loop van de nacht van zondag op maandag hun komst ook in Friesland met veel kabaal aankondigden.

Sommigen hadden met alle omstandigheden rekening gehouden en hun tentje maar onder een partytent gedeponeerd: droog als het regent en in de schaduw als het goed weer is. Het ziet er "wat" apart uit, maar kennelijk bevalt het prima want hij doet het al jaren op deze manier.

Ook de gitaar was niet voor niets meegenomen en er was nog iemand met een gitaar zodat er ook nog een aantal jamsessions mogelijk waren. Tussendoor werd uiteraard Bentheim verkend, de ijssalon van de nodige ijsjes (veel groter én goedkoper dan in Nederland) afgeholpen en bij de KiK weer een stel nieuwe fleecesweaters en joggingbroeken ingeslagen voor weinig.


Ook de gebruikelijke beestenboel was weer aanwezig: Jackie, die bij de kat van zijn baasjes in de leer is geweest en zich grondig in en onder een dekentje verstopte als hij wilde slapen, en Odie en Max. Max is het nieuwe speelkameraadje van Odie: een hele lieve rotweiler die echter kennelijk nooit heeft leren spelen en het concept van bijvoorbeeld achter een bal aanhollen nog wat onbegrijpelijk vindt. Touwtrekken kan hij echter als de beste.

Dat er een tent op een foto staat en dat ik met de tent was moet overigens niet tot het foutieve idee leiden dat zendamateurs per definitie liefhebbers van kamperen zijn: de caravans en campers waren zoals uit nevenstaand rijtje mag blijken, toch echt in de meerderheid.

Al met al was het weer een geslaagde week en kijk ik alweer uit naar volgend jaar. Dan zullen we echter naar een ander terrein moeten want het Freibad werd direct na ons vertrek gesloopt waarna het terrein en de omliggende sportvelden bouwrijp gemaakt gaan worden voor een uitgebreid huizenbouwproject. Net buiten Bentheim is men echter al bezig met de bouw van een nieuw zwembad en daar zouden ook wij volgend jaar een plaatsje moeten kunnen vinden. Het wordt alleen iets verder lopen naar het centrum en dus ook naar de radiomarkt en de grote vlooienmarkt in het Schlosspark op zaterdag. Waar zoals gebruikelijk de collectie beren maar weer eens werd uitgebreid. En dat na bij mij thuis al verblijdt te zijn met de komst van een complete berenfamilie die een van de Noord-Hollanders "toevallig" gevonden had: Opa en Oma, Papa en Mama en de twee kinderen nemen momenteel de hele bank in beslag, ik moet toch maar eens op zoek naar een ander plekje voor ze voor ik een keer wat meer mensen tegelijk op bezoek krijg.