Wat tevens bewijst dat oudervogeltjes hun jongen inderdaad geen zaden voeren als er iets anders te eten is in de vorm van rupsen, luizen, insecten en dergelijke. Ik had de houder voor mijn vakantie gevuld en toen ik zondag terugkwam waren er nauwelijks pinda's uit. En tot gisteravond bleef dat zo. Hoewel de ouders af en toe langskwamen en een pinda'tje weghakten bleef de hoeveelheid zeer beperkt en kennelijk alleen bedoeld voor eigen consumptie.
Nu wordt de jongen echter, voordat ze echt helemaal op eigen pootjes moeten staan, even aangegeven wat er verder nog zoal aan eetbaars in de wereld te vinden is en daar horen mijn pinda's nu duidelijk wel bij.
Het hele jaar voeren heeft bovendien als voordeel dat de vogels als het winter wordt al weten waar iets voor ze te halen valt en dus minder energie hoeven te verbruiken met zoeken.
En nu nog zien dat ik dat stelletje herrieschoppers op de foto krijg. Zal niet meevallen: de ouders zijn met al die net uitgevlogen jongen in de struiken rondom hen nog schrikachtiger dan anders.
Inmiddels is dat dus deels gelukt: slechts één koolmees op elke foto weliswaar, terwijl er af en toe wel vijf tegelijk op het voer zitten, maar met zoveel achterdochtige oogjes is het helemaal moeilijk: ze zien de miniemste beweging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten