Donderdag mocht ik weer eens voor de driemaandelijkse controle naar Groningen. De longen bleken weer prima in orde (voor wie het wat zegt: FEV1 4,25). Alleen bleek er bij de verdere controle toch iets dat minder in orde was: mijn hartslag leek wat onregelmatig. Reden om een hartfilmpje te laten maken aan de hand waarvan men constateerde dat mijn hart af en toe een extra slag maakt. Geen reden tot ongerustheid echter volgens degenen die er voor doorgeleerd hebben. Wat wel reden tot enige ongerustheid opleverde was echter mijn bloeddruk: na jaren op een niveau tussen 70/110 en 80/120 gelegen te hebben lag die vorige keer al iets hoger. Dat beschouwden we toen nog als een incident, maar deze keer was hij weer aan de hoge kant en zelfs nog hoger dan drie maanden geleden. Een bloeddruk van 105/150 vond men reden om dit de komende tijd door de huisarts in de gaten te laten houden. Want dit is niet normaal.
Waarvan je ook kunt zeggen "het is weer zover" is het uitzicht buiten de deur. Terwijl de afgelopen twee dagen de meeste sneeuw weggesmolten was en de weerberichten deden vermoeden dat de rest de komende dagen wel zou verdwijnen kijk ik vanmorgen weer een witte wereld in omdat men daar boven in de loop van de nacht besloten blijkt te hebben dat er even een verse witte deken over de wereld gelegd diende te worden. Je zou het bijna normaal gaan vinden.
En dan hebben we nog Balkenende IV. Dat is ook weer zover. Het is gevallen. Maar dat is voor kabinetten onder Balkenende volkomen normaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten