zondag, december 19, 2010

Central Park New York.

Eén van de logs die ik volg is More or less van Molly waar buiten de verhalen over het dagelijks reilen en zeilen en al dan niet bizarre voorvallen uit de wereld vooral veel aandacht is voor kunst in al haar soms vreemde, soms ontroerende, soms indrukwekkende verschijningsvormen.

Door de vele contacten met kunstenaars ontstond op een gegeven moment een idee voor een verloting van kunstwerken. Een groot aantal kunstenaars bleek bereidt daar aan medewerking te verlenen en stelde werken beschikbaar. Die overigens niet zomaar verloot worden. Je moet er wel iets voor doen. Soms wordt een gedicht gevraagd, soms een omschrijving van wat het werk bij je oproept en in het geval van nummer 10 een kort verhaal.

Niet alle ter beschikking gestelde werken spreken mij even veel aan en niet alle werken kan ik in gedachten in mijn huis of tuin een goede plaats geven dus ik heb niet altijd meegedongen, maar dit werk sprak mij wel aan. Een werk getiteld Central Park New York van de hand van Trix Bosch waarin een heel duidelijk contrast is te vinden. Of het nu komt doordat ik enigszins kleurenblind ben weet ik niet, maar sterke contrasten en uitgesproken kleuren spreken mij altijd wel aan.

Voor een verhaal had ik ook al snel inspiratie. Ik ben nooit in New York geweest dus voor een kort verhaal over New York was ik aangewezen op wat mij van tv-beelden en verhalen in de media bij is gebleven over die stad. Wat mij daarvan meestal het meest bij bleef waren de enorme contrasten.
Dat leidde tot een verhaal dat je misschien een kerstverhaal kunt noemen, hoewel zonder het daarbij gebruikelijke einde waarin alles weer goed komt. Maar ik wil niet alles verklappen: dat verhaal vind je later vandaag in het volgende logje.

Laat mijn verhaal nu nog gewonnen hebben ook. Ik ben in gespannen afwachting van de komst van dit werk van ca 100x100 centimeter. Voor het schilderij dacht ik een mooi plekje te hebben aan de schoorsteen. Die blijkt echter net iets te smal.

Niet getreurd: in de hal naast de voordeur is ook nog een stuk muur waar het prima zal passen. Alleen moet daarvoor wel de Harley Davidson vlag die er al twintig jaar hangt verdwijnen. Geen probleem: ik rijdt toch al zeventien jaar geen motor meer en ben ondertussen wel wat uitgekeken op die vlag.

Ik wil Molly en alle deelnemende kunstenaars langs deze weg hartelijk bedanken voor deze actie. Helaas kan ik geen linkje plaatsen naar de site van Trix Bosch: die schijnt momenteel buiten gebruik, verhuisd of opgeheven te zijn, is in ieder geval niet bereikbaar.

Geen opmerkingen: