Ik werd altijd een paar keer per jaar door mijn moeder geholpen om de tuin op orde te houden. Door haar overlijden begin vorig jaar is daar een eind aan gekomen en dat valt te merken.
Vorig jaar viel het nog wel mee: voor de winter was de tuin tenslotte nog helemaal opgeruimd. Nu blijkt echter dat wat mijn moeder in drie a vier dagen voor elkaar kreeg voor mij drie a vier weken werk is. Bovenop het werk in de tuin dat ik altijd al zelf deed.
De afgelopen weken heb ik mij dus bezig gehouden met snoeien, spitten, onkruid verwijderen, planten scheuren en verplanten en wat er meer komt kijken om het jaar met een keurige tuin te beginnen (niet te keurig overigens: wat rommelige hoekjes en dicht met hosta's, varens en siernetels begroeide stukken op de achtergrond bevallen de vogels, de vlinders én de egels prima).
Het meeste werk ging dit jaar zitten in het opknappen van de rotstuin. in de loop van de tijd had zich daar nogal wat gras in gevestigd en met het steeds verwijderen van onkruid was de grondhoogte steeds verder onder de bovenrand van het muurtje gekomen. Tijd om een stuk of twintig zakken bemeste tuinaarde op te halen, bijna alles er uit te graven, de boel goed los te spitten en zoveel mogelijk van de graswortels te verwijderen en na het bijstorten van die 20 zakken grond de boel weer terug te planten.
Daar was ik dus gisteren mee klaar en het ligt er weer prachtig bij. Mede doordat de sering op dit moment vol in bloei staat. Ook elders in de tuin is genoeg te bewonderen: de eerste rodondendron bloeit, de boshyacinten staan in alle kleuren tussen wit en donkerblauw te pronken, de siernetels staan in bloei, net als de primulaatjes en de eerste vlinders vliegen al geruime tijd rond. Momenteel vooral witjes en bont zandoogjes.
Ook de egel(s?) (vorig jaar had ik er twee die het kennelijk niet geheel met elkaars aanwezigheid eens waren en af en toe behoorlijk tegen elkaar te keer gingen) is/zijn ook weer paraat en mogen van mij weer hun best doen de hosta's van de aanvallen van de slakken te redden.
En in een van de twee nestkastjes zit in ieder geval een koolmees. Bij het andere kastje heb ik nog geen activiteit kunnen waarnemen, maar dat zegt niet alles: die vogeltjes zijn meesters in steeds net achter je rug het kastje binnen duiken en ik heb wel eens pas ontdekt dat het kastje in gebruik was toen de jongen uit waren gekomen en luid piepend op de aankomst van weer een bekje vol rupsen o.i.d. reageerden.
Dat ik weinig log en weinig bij jullie lees is dus niet het gevolg van verloren interesse in het loggen, ook niet van (gezondheidsproblemen, maar gewoon van teveel andere bezigheden.
En na dit gezegd te hebben ga ik eens kijken of het al wat afkoelt op het terras zodat ik aan de gang kan met het vullen van de terrasbakken en de bakken die op de bovenverdieping onder het raam moeten komen te hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten