Weekje Veluwe.

In eerste instantie zag het weerbericht voor vrijdag er niet al te best uit en verzon ik dat ik beter zaterdag richting Dieren kon vertrekken. De buienradar vertelde echter een heel ander verhaal dan het weerbericht, een goede reden om dan toch maar vrijdag al op weg te gaan. Voor deze keer bleek de buienradar helemaal gelijk te hebben en eenmaal aangekomen was het geen enkel probleem mijn tentje droog overeind te trekken (ik heb zo'n geval met een soort paraplu-systeem: omhoog trekken, scharnieren vergrendelen en hij staat, alleen nog wat haringen in de, door de droogte behoorlijk harde, grond timmeren en de bagage naar binnen gooien, meer dan 10 minuten werk is het niet en het opblazen van het luchtbed kost dan nog de meeste tijd).

Het was wel een reis met wat haken en ogen. Allereerst brak in Zwolle een van de wieltjes van de trolley af waardoor het nogal lastig werd de bagage achter mij aan te slepen. Gelukkig ging de volgende trein richting Dieren al na een half uur en die wist ik wel te halen. Op het station in Dieren aangekomen bleek het onmogelijk een taxi te krijgen: de regiotaxi vervoerde niet van buitengebied naar buitengebied en de reguliere taxi kon mij pas 's avonds helpen en om nu een uur of drie te gaan zitten wachten zag ik ook niet zitten. Vrienden die ook zouden komen en waarvan ik een mobielnummer had bleken ook nog niet op de camping aangekomen dus had ik een probleem.

Dus de camping maar eens gebeld om te vragen of die nog een ander taxibedrijf wisten in die omgeving. Niet, maar Benno, de campingeigenaar, wilde mij wel even ophalen op het station. Met enige vertraging kwam ik alsnog aan op de camping waar het op dat moment nog rustig was. Zo rustig dat ik nog prima uitzicht had had op de yurt (of ger) die het afgelopen jaar op de camping was verrezen en die we later in de week van binnen en van buiten hebben bewonderd mét een toelichtend verhaal van de bewoonster.

De buienradar bleek het bij het rechte eind te hebben en het bleef verder droog. Ook de rest van het weekend heb ik geen regen gezien, als die al gevallen is moet dat 's nachts gebeurd zijn, en maandag werd het een prachtige dag met bijzonder aangename temperatuur. Reden om voor de eerste keer die week te gaan barbeknoeien, iets wat later in de week nog drie keer herhaald werd omdat na een regenachtige dinsdag het goede weer en de hoge temperaturen weer terugkeerden. Vanaf woensdag waren ook de nachten een stuk minder koud. Die kou had de eerste nachten wat minder aangenaam gemaakt, wat nog versterkt werd door een luchtbed dat duidelijk zijn beste tijd had gehad en langzaam leegliep. Eerst heel langzaam, maar de volgende nachten steeds sneller zodat ik het op een gegeven moment twee keer per nacht weer op moest blazen.

Reden om tijdens een van de inkooprondes ook maar een nieuw luchtbed te scoren. Inmiddels was het behoorlijk drukker geworden op de camping, iets waar Buddy, de hond van de camping - die beslist niet gevoerd mag worden in verband met een stevig gewichtsprobleem dat dit in het verleden opleverde - wel blij mee was: meer mensen betekent meer kans dat iemand het verbod even vergeet nietwaar?

Buiten mij nog één tentje, de overige deelnemers aan deze week verkozen campers en caravans. Soms met vermakelijke schouwspellen tot gevolg: een enorme voortent die voor het eerst opgezet moest worden vergde 3 uur met zes (niet voortdurend dezelfde) mensen. Iets wat door Jack (Russel) vanaf zijn stoel vol verbazing werd aangezien (of was hij gewoon te lui om van die stoel af te komen om een en ander van nabij te inspecteren?)

De heteluchtballonnen waren ook weer behoorlijk actief. De eerste kwam vlak langs de camping en was redelijk goed te fotograferen. De tweede kwam een tijdje later recht over de camping en dat had fraaie plaatjes van de vlam die de ballon in geblazen werd op kunnen leveren, ware het niet dat het inmiddels zo schemerig was geworden dat de sluitertijd nogal lang werd en de antishake niet meer tegen mijn trillende vingers (medicijnen hebben lastige bijwerkingen) opgewassen was.

Ook Paul was weer present met Michel, een Haflinger, en trakteerde diverse mensen, waaronder de bewoonster van de yurt, op een tocht over de Veluwe. Waarbij gelijk het parkoers van een mede door hem op zaterdag georganiseerde tocht voor menners kon worden verkend en gecontroleerd. Het vertrek voor die tocht leverde nog wat fraaie plaatjes op alsmede een uitnodiging om voor de vierde keer die week te barbeknoeien: op voorwaarde dat ik wel voor wat live muziek zou zorgen tijdens deze afsluiting van de mentocht.

Geen probleem: ik had die week al eerder getracht de sfeer te verhogen door wat country en folk nummers ten beste te geven.

De rest van de week heb ik mij vermaakt met bruin bakken, wat wandelen (hoewel het te warm werd voor lange tochten heb ik in tien dagen toch ruim 80 kilometer gelopen), bijpraten met vrienden en bekenden, een bezoek aan de radiomarkt en het eten van een redelijk aantal perenijsjes. Ook de pannenkoekenkraam, (die een paar keer per week op de camping staat) werd niet vergeten: in totaal werd drie keer de avondmaaltijd genoten in de vorm van pannenkoeken (uiteindelijk dus maar twee keer aardappelen, groente en een stukje vlees: scheelt behoorlijk in de afwas ;) ).

Op zondag was het tijd om op te breken. Ook de weergoden leken er zo over te denken: die verrasten ons 's morgens namelijk met een paar stevige onweersbuien om daarna flink te blijven dreigen dat we nog meer kregen als we niet op schoten om onze spullen in een paar droge uurtjes ingepakt te krijgen. De tent was dan ook nog licht vochtig, maar dat is inmiddels thuis in de achtertuin al weer opgelost. Zoals ook het probleem met mijn bagage een oplossing vond: terug kon ik met vrienden uit Noord-Holland mee rijden die toch bij mij langs wilden om een nieuwe voorraad home-made jam op te halen en de oude - lege - potjes daar achter te laten.