Scharminkel.

Ik heb al eens een logje gewijd aan de zwarte kat die me vrijwel dagelijks bezocht en die (vaker niet dan wel) luisterde naar de naam Zwarte Piet of Malle Pietje (afhankelijk van zijn gedrag op dat moment). Op een gegeven moment kwam hij ineens niet meer langs. Mijn vermoeden was dat zijn baasjes/personeel - dat hem kennelijk iedere morgen buiten de deur zette als zij naar het werk gingen waarna hij gewoon weer bij mij naar binnenliep in plaats van als de buitenkat die zij dachten te hebben de omliggende tuinen onveilig te maken - waren verhuisd.

Enige maanden later was hij echter ineens weer terug, om na een paar weken - en nu definitief - te verdwijnen. Mogelijk had hij de weg terug naar huis gevonden vanaf zijn nieuwe verblijfplaats en is hij na een paar weken door de nieuwe bewoners gevangen en vervolgens weer teruggebracht naar zijn eigen personeel. Maar volgens mij niet dan nadat hij zich in de buurt nog even kostelijk vermaakt had.

Een maand of wat geleden dacht ik namelijk hem weer te zien. Dezelfde kop, alleen vreselijk mager. Bij nadere beschouwing was hij het toch niet. Geen scheurtje in het oor, en niet echt zwart maar met vooral op de schouders een mix van zwarte en vosrode haren. Bovendien was het geen hij maar een zij. Het zou mij echter niets verbazen als dit een buitenechtelijke dochter van Malle Pietje is. Gezien de toestand van het scharminkel een echte zwerver, maar wel een met een voorkeur voor vaste plekjes.

Op een gegeven moment ben ik begonnen haar af en toe een schaaltje met een cupje koffiemelk en heel veel water te geven. Dat hielp bepaald niet om van haar af te komen. In plaats daarvan veranderde dit schrikachtige beestje langzaam in een vaste bezoeker die zich uiteindelijk ook aan liet halen en, wel nog steeds wat schuchter en schrikachtig, af en toe zelfs binnen kwam kijken of er nog iets te eten was. Dus krijgt ze nu af en toe wat brokjes of een maaltijdzakje (ze waren in de aanbieding, dus wat doe je dan als een zwerfkat om je aandacht vraagt?).

Haar voorkeur voor vaste plekjes heeft wel een nadeel. Die voorkeur ging namelijk vooral uit naar de twee plaatsen waar ik de fresiabolletjes had geplant en de opkomende planten werden dus geregeld geplet. Kennelijk heeft ze dezelfde voorkeur voor warme plekjes in de zon als de fresia's. Gelukkig blijken ze daar redelijk goed tegen te kunnen en inmiddels staan ze in diverse kleuren te geuren in mijn tuin.

Hoewel ze in de loop van de tijd wel iets is aangekomen blijft het nog steeds een nogal mager scharminkel en dat is dus de naam waarnaar ze van mij mag gaan luisteren. Hoewel? Luisteren? Het blijft natuurlijk wel een kat.