Buien die niemand af bleken te schrikken want op woensdag en donderdag liep het terrein verder vol met de mensen die niet de hele week vrij hadden kunnen krijgen. Dat leverde dus steeds weer nieuwe begroetingen op, er werd heel wat bijgepraat en er stond altijd wel ergens bij iemand koffie klaar.
Woensdag werd grotendeels op de camping doorgebracht. Donderdag grotendeels in Bad Bentheim, waar ik mij ook het traditionele ijsje bij de ijssalon op het plein niet liet ontgaan. Twee bollen ijs (banaan en karamel) van het formaat tennisbal (heel wat anders dan die pingpongballetjes die je hier meestal krijgt en dat voor maar € 1,60). Ook werd een bezoek gebracht aan het café-restaurant waar de inschrijving plaatsvond. Inschrijven hadden wij al op de camping gedaan, maar naast de inschrijving zat daar ook de tombola waarmee wat geld bij elkaar gesprokkeld wordt om de kosten van de organisatie te dekken.
Een flinke hand vol lootjes leverde mij ondermeer een messenblok (compleet met messen), een apparaatje om groenten mee klein te hakselen (er past hooguit 1/3 ui in, maar voor mij alleen is het voor uien, paprika, knoflook en dergelijke wel handig) en twee flessen wijn op (die ik zelf helemaal niet drink, maar die ongetwijfeld nog een keer te pas komen als mijn vrienden uit Brabant weer eens op bezoek komen).
Ook de vrijdag werd besteedt aan het rondsnuffelen in Bad Bentheim waarna het tijd was om vroeg te gaan slapen: de volgende dag wilde iedereen op tijd op voor de radiomarkt (voor mij iets minder interessant, hoewel ik wel een ledzaklamp aanschafte met ipv een paar leds in een cirkeltje 24 leds in een rechthoek van briefkaart formaat: levert een aanzienlijk groter verlicht oppervlak op en dat leek mij wel handig als ik eens iets op moet zoeken in de schuur) en de grote Floh-markt in het slotpark.
Vorig jaar ging die door de overvloedige regenval niet door, maar hoewel het ook deze week vaak genoeg geregend had leverde dat dit jaar veel minder problemen op. Het laagste deel van het park werd weliswaar buiten de markt gehouden, maar daarvoor in de plaats stonden er nu ook stands op de markt en in de straat naast het slotpark. Zo'n enorme vlooienmarkt levert vooral platvoeten op van het slenteren in de mensenmassa, maar toch ook een paar leuke en voordelige aankopen zoals nog maar weer eens een aanvulling voor de collectie teddyberen.
Zondag was het alweer tijd voor vertrek. Na het opbreken van tenten, voortenten van caravans e.d. (waarbij het ondanks af en toe dreigende luchten droog bleef) was het echter eerst nog tijd voor het traditionele gezamenlijke haantjes eten waarvoor een hanenbrader uit de buurt speciaal met een wagen vol gegrilde halve haantjes op de camping langskomt. Vervolgens werd het tijd om alles van het veld te slepen en dat ging redelijk goed tot men op het pad langs het veld kwam dat naar de uitgang leidde. Dat vertoonde al snel zoveel en diepe sporen dat er voor een gewone auto niet meer door te komen was met een caravan op sleeptouw.
Gelukkig waren er een aantal 4x4's beschikbaar die het klusje wel konden klaren, hoewel die behoorlijk de gang er in moesten houden om niet eveneens vast te komen. Dat zorgde ervoor dat de inventaris van diverse caravans na het slepen niet meer netjes in de kastjes lag, maar iedereen is er uit gekomen.
Overigens hadden twee boeren in de omgeving al aangegeven best even te willen helpen met een tractor dus ook als de 4x4's het niet hadden gered was dit uiteindelijk toch wel goed gekomen.
Tegen de tijd dat de caravan van mijn Noord-Hollandse vrienden aan de beurt was ontdekten we echter een probleem: er hing iets vreemds onder de caravan op de grond. Dat vreemds bleek de schokbreker die was afgebroken. Niet ter plekke te repareren, maar na enig overleg werd het ding helemaal gedemonteerd en konden we toch op weg. Wel met een rustig gangetje: zonder de schokbreker gaat prima, zolang je zorgt niet te hard over hobbels en dergelijke te gaan want dan kan de caravan onbeheersbaar gaan deinen.Vanwege dat rustig moeten rijden besloten we tot een stop bij een kennis vlak over de Nederlandse grens. Na wat rust en koffie reden we verder en kwamen we rond 7 uur in Drachten aan. Waar het volgende gevalletje pech bleek: toen we weg reden na een partij friet en andere gefrituurde zaken ingeslagen te hebben klonk er een vreemd geluid onder de auto. We hadden al eerder iets gehoord maar niets kunnen ontdekken en het dus geweten aan die ontbrekende schokbreker van de caravan. Het geluid bleek nu echter wel degelijk van de auto afkomstig: de spoorstang rechtsachter was afgebroken. Gelukkig was hij de hele rit klem blijven zitten achter een richel, maar bij het heen en weer steken bij de frietzaak was hij uiteindelijk toch helemaal los gekomen.
Tijd voor een gesprekje met de ANWB. Die snel ter plaatse was, even een noodreparatie overwoog maar dat gezien de getrokken caravan toch niet vertrouwd vond. De auto werd dus afgesleept om de volgende dag in Noord-Holland bezorgt te worden en de bestuurder mocht met de sleepdienst mee om een auto voor de rest van de reis op te halen. Niet ontevreden keerde hij anderhalf uur later terug met een splinternieuwe Mercedes waarmee hij zich de komende drie dagen zou moeten zien te redden.
Dat ging volgens hem best lukken, dus werd de reis naar Noord-Holland even later voortgezet in grote luxe, maar wel een uur of vijf later dan we oorspronkelijk in gedachten hadden.
Een wat rommelig einde aan een verder prima verlopen week dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten