donderdag, augustus 02, 2012

Emmen 30 juli 2012: de Vlindertuin.

Je kunt ook buitenom naar de Vlindertuin lopen, maar ik kies er meestal voor om binnendoor via het Biochron te lopen. De geschiedenis van het leven op aarde, de fossielen, de gesteentes, mineralen en kristallen heb ik in de loop van de tijd wel gezien dus daar maak ik eigenlijk nooit meer foto's van: ze veranderen niet en doen nooit iets leuks.


Meer tijd besteed ik aan de verschillende aquaria. Het is alleen nogal lastig om daar goede foto's van te maken. Meestal is er te weinig licht, bewegen de vissen te enthousiast of heeft door het kunstlicht alles op de foto ineens een heel andere kleur dan jij je herinnerd.


De degenkrabben zijn meestal wel redelijk te fotograferen - hoewel ik deze keer wel een spiegeling van de glazen wand rond het bassin in de foto terug zie komen - en soms lukt het ook bij andere aquaria wel eens een redelijke foto te maken. Meestal fotografeer ik daar echter maar weinig: de vlinders vind ik sowieso interessanter dan vissen.

Deze keer helemaal: de atlasvlinder (de grootste vlinder ter wereld die een spanwijdte van wel 30 centimeter kan halen) is lang niet altijd in de vlindertuin te bewonderen. Deze keer had je echter keus te over: in de boom met poppen die vlak bij een van de ingangen van de tuin staat hingen maar liefst 3 exemplaren.


Waarop werd toegezien door een medewerker van de dierentuin (waarschijnlijk moest hij voorkomen dat mensen ze aanraakten of in de perken ging staan om ze te fotograferen) die ook nog wat interessante weetjes wist te melden over de atlasvlinder.


Zoals dat de vlinder na het ontpoppen overdag stil op één plekje blijft zitten, maar ondanks dit rustige leven maar vijf dagen leeft. Dat is ook de reden dat hij niet altijd aanwezig is: er is gewoon constante nieuwe aanvoer nodig en daarvoor moet moeder natuur gewoon haar werk doen. En dat doet ze op haar tijd. Hoelang het duurt om van een rups tot een vlinder in de tuin te komen is dan ook niet exact te voorspellen.


Deze keer was het wel heel succesvol gegaan: ook in de poppenkast (die niets met Jan Klaassen te maken heeft: er hangen tientallen vlinderpoppen in)hing nog een atlasvlinder die net ontpopt was. Ook bij dit exemplaar was heel duidelijk de slangenkop te zien die door de tekening op de punt van de voorvleugel gevormd wordt (met dank aan de dierentuinmedewerker die iedereen die het horen wildehier even op wees).


Veel van de andere vlinders die ik deze keer fotografeerde heb ik hier al eens eerder laten zien, dus doe ik het wat rustig aan met de foto's. Twee foto's van oranje vlinders vond ik echter zo geslaagd dat ik ze wel toon. Ik neem aan dat de verschillen in tekening op de vleugels het verschil aangeven tussen man en vrouw maar dat beiden dezelfde soort betreffen (ik moet toch die informatiebladen in de vlindertuin weer eens goed gaan bekijken ;) )


Een soort die ik hier nog niet eerder gezien had noem ik voor het gemak (scheelt een hoop opzoekwerk en beperkt het risico dat ik de verkeerde soort noem) maar blauwe tijger (vergelijkbare vlinders zag ik hier wel eerder, maar dan (oker)geel in plaats van blauw).


Tot slot nog een foto van een vlinder die er speciaal voor was gaan zitten. Van een afstandje lijkt hij zwart, maar van dichterbij en onder de juiste hoek oogt hij juist meer donkerpaars. Meestal lukt het niet om dit op de foto vast te leggen, maar volgens mij is dat deze keer heel aardig gelukt.


Binnenkort verder met de rest van het park, waar ik ook nog wel wat interessante foto's aan overhield.

4 opmerkingen:

magiceye zei

amazing captures!

Anoniem zei

de fotos zien er weer schitterend uit.

ctje

♫ Mel☺dy ♫ zei

;-) Ik ga altijd buitenom naar binnen en binnendoor naar buiten ;-0)

Wist je dat die Atlasvlinder niet kan eten? In de cocon eet hij zich tonnetje rond en om dan als vlinder enige tijd ons te verwonderen...om dan vervolgens te verhongeren.

Frans54 zei

Ja, was een van de weetjes die de medewerker zo gul rondstrooide.