Stormschade en nog wat…
Na de kennismaking met het Haagse asfalt en de gretigheid van ambulancepersoneel om je al beschadigde achterwerk met een injectienaald verder te mishandelen heb ik een aantal jaren de boel schadevrij kunnen houden.
De 69S werd uiteindelijk gestolen in Assen waar ik op kamers woonde (ik wilde altijd al weg uit de Randstad, in Assen gaan wonen leek me een mooi begin). Een rare gewaarwording: in eerste instantie twijfel je aan je eigen verstand. Die motor stond toch achter het huis, of had je hem nou toch langs de weg laten staan? Nee dus, hij was echt weg, met slot en al en nooit meer teruggevonden.
Weliswaar had ik een verzekering die ook diefstal dekte, maar gezien de leeftijd van de 69S viel de uitkering een tikkie tegen(emotionele waarde kennen ze bij de verzekering nou eenmaal niet). Met een lening van mijn toenmalige vriendin bleek het echter toch mogelijk weer een motor aan te schaffen: een al wat bejaarde BMW R60/5.
Vervolg:
Met de eerste schade aan deze motor had ik zelf niets te maken. Na mijn huwelijk was ik in Friesland gaan wonen waar ik geen stalling voor de motor had. De ervaring in Assen indachtig ketende ik deze dus vast aan een lantaarnpaal voor de flat, met het idee “knappe jongen die hem nu nog meeneemt”. En op zich werkte dit prima.
Totdat er op een nacht een stevige storm opstak. De volgende morgen bleek de motor de lantaarnpaal in de armen te zijn gevallen, wat de lantaarnpaal beter bevallen was dan de motor. Resultaat: een behoorlijke deuk in de tank, wat kleinigheidjes en een scheur in de buddyseat. De tank en de kleinigheidjes werden door de verzekering gedekt. De expert was echter van mening dat gezien de leeftijd van de motor de bekleding van de buddy toch al behoorlijk versleten moest zijn geweest en dat ze dit dus niet hoefden te vergoeden.
Deze redenatie en de minimale no-claim korting die zij voor motoren gaven waren voor mij deels de redenen om op een andere verzekering over te stappen.
Weer ging een aantal jaren alles goed tot het weer eens echt winter werd (jawel, ik reed het hele jaar door). Op een middag kwam ik terug van mijn werk en zag ergens een grote groep mensen staan wachten om over te steken naar het ijs. Geen enkel probleem, totdat de mensen die het dichts aan de kant stonden waar ik vandaan kwam besloten alvast langzaam de weg op te lopen om direct achter mij langs over te steken.
Een jongentje aan de andere kant van de groep bleek geen röntgenogen te hebben en constateerde uit het in beweging komen van de mensen links van hem dat de weg vrij was. Hij zette daarom een spurt in die helaas voor hem en mij eindigde tegen mijn voorwiel. Beiden dus tegen de vlakte, knaapje een nacht ter observatie in het ziekenhuis, hij had geprobeerd mijn koplamp op zijn borst op te vangen en er gelukkig niets aan overgehouden.
Ik was een week stijf van de blauwe plekken en de 60/5 moest een week naar de dealer met een gedeukte tank en nog wat kleinere kwetsuren. Gelukkig was dit nog in de tijd dat voetgangers aanrijden niet bij voorbaat al de schuld van de automobilist of motorrijder was, tegenwoordig zou het afhandelen van de schade heel wat meer voeten in de aarde hebben.
Voortaan dus toch maar nog meer rekening houden met het kudde-instinct van groepen voetgangers, fietsers en dergelijke.
Naar aflevering -5-
11 opmerkingen:
Ik lees verkeerd, een bejaarde vriendin..hihi.
Lullig dat ze je motor jatten, je zou zeggen in Assen heeft iedereen al een motor.
@Beau: had je het hele verhaal gelezen: ik zie nu pas dat "Vervolg:" aan de verkeerde kant van de paginadeling stond.
als ik dit allemaal zo lees ben ik blij dat ik het motorrijbewijs nooit gehaald heb
@Hans: ach je moet ook het aantal kilometers dat ik op motoren heb gereden meenemen in de overweging. En ik heb nooit zodanige brokken gehad dat ik in het ziekenhuis weer aan elkaar getaped, geniet en geschroefd moest worden. Maar inderdaad: op een motor heb je maar twee wielen en geen beschermende kooi om je heen; je bent dus duidelijk kwetsbaarder.
heb wel ooit eens een lichte motorfiets gehad (voor het gevoel van vrijheid) maar viel in de eerste bocht al om ben toen gelijk gestopt
heb nu maar een boot gekocht zelfde gevoel van vrijheid alleen gaat het niet zo hard en omvallen doet al helemaal niet
Idd niet gezien dat er een vervolg was..
Doodeng een kind voor de wielen..
@Beau: inderdaad, gelukkig moest ik iets verderop rechtsaf zodat ik al afremde, anders had het knaapje ongetwijfeld wat meer aan zijn borstkas gehad dan alleen blauwe plekken.
Oef, wat een geluk dat allemaal voor jou en het jochie zo goed is afgelopen. Heb je er ook geen nachtmerries aan over gehouden?
@hansplugin
Een boot gaat niet zo hard? Ligt er wel aan wat voor boot je hebt :þ
Over snelheid en water gesproken, de herinneringen aan Jetskiëen duiken meteen weer boven water. :)
Pfff, Frans. Ik krijg te veel favorieten om het bij te sloffen, zeker nu er op mijn log zo veel gebept wordt en ik ook nog op diverse logs ga lopen discussieren.
Maar goed, ik ben er ;-)
Een vriend van mij had zijn motor eens bij een brug geparkeerd (Bij de CCF in Leeuwarden). Zijn maat was brugwachter. Helaas had hij er niet rekening mee gehouden dat een brug met brugwachter dan ook wel eens open wordt gezet. Toen mijn vriend naar huis ging moest hij constateren dat de brug zijn vehicle zo'n beetje dubbelgedrukt had! Hahaha. Maf genoeg reed het ding nog wel!
:-)
Laat me raden: bochten ging voortreffelijk; rechtdoor was iets lastiger.
@Debsel ja inderdaad die van mij gaat niet zo snel ik word regelmatig door kinderen met een opblaas bootje ingehaald
Een reactie posten