Een rondje Engeland, Ierland en Wales --- Part 1.
Welke idioot….?
Welke idioot gaat er nou in september naar Ierland en Engeland. Dan weet je toch bij voorbaat dat je van de weg spoelt?
Wel ik ken twee van die idioten, een reisgenoot uit Utrecht en ondergetekende. We hebben deze opmerking in diverse variaties vele malen aan moeten horen. Dit naar aanleiding van onze plannen om in september voor een trip van twee weken naar Engeland en Ierland te vertrekken.
En om het gelach van de optimisten die deze opmerkingen logisch vinden maar gelijk in de kiem te smoren: in die twee weken hebben we 1 dag regen gehad en 3 keer een deel van de dag. Van de weg gespoeld zijn we dan ook zeker niet. Vooral niet omdat het meestal bleef bij een druilerige motregen.
Lees ook het VERVOLG:
Maar ik loop op de zaken vooruit. Het lijkt mij voor de lezers van dit verslag van onze omzwervingen handiger als ik het verhaal in chronologische volgorde vertel.
Het plan voor de reis werd ergens in juli geboren. Mijn reisgenoot (die ik verder aan zal duiden als M.) was uitgenodigd door kennissen uit Engeland om aan de Red Rose Rally in Preston deel te nemen. Toevallig liep ik al een tijdje rond met plannen om weer eens naar Engeland te trekken en dan gelijk te zien of ik aan de uitnodiging van een stel Ierse motorrijders gevolg kon geven. Die had ik tijdens de FIM-Rally in Frankrijk ontmoet en hadden er op aangedrongen dat ik, als ik in de buurt was, hun clubavond eens zou bezoeken.
Na bestudering van diverse kaarten, vaarschema’s en de kalender kwamen M. en ik tot de conclusie dat een en ander heel goed te combineren was. We moesten dan van Fishguard naar Rosslare oversteken, een weekje door Ierland toeren en vervolgens met de ferry van Dublin naar Holyhead in Engeland terugkeren.
Zodoende stond ik begin september op een vrijdagavond bij M. voor de deur. Nadat ook zijn motor was opgeladen en wij de boel veilig hadden opgesloten in zijn garage werd het hoog tijd een paar uurtjes te gaan slapen.
De volgende morgen moesten we vroeg vertrekken voor de boot van Oostende naar Dover. Onze timing was perfekt: ongeveer 80 kilometer voor Oostende werd de gaskraan voor het eerst goed opengedraaid en ondanks de achter mijn motor hangende aanhangwagen kwamen we nog net op tijd in Oostende aan om de deuren van de ferry achter in plaats van voor ons te laten sluiten.
Die aanhanger was overigens een geleend exemplaar. Mijn eigen aanhanger was op dat moment nog in aanbouw, maar de bouwer had al eerder een aanhanger gebouwd voor een medeclublid en die was bereidt hem voor deze vakantie aan mij te lenen.
Volgende keer meer, en misschien wat plaatjes.
Naar aflevering -11-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten