woensdag, april 20, 2005

Verhalen van een motortoerist -14-

Een rondje Engeland, Ierland en Wales --- Part 5.

Opsporing verzocht.

Gezien onze ietwat verschillende interesses zijn we de volgende dag ieder op eigen gelegenheid gaan toeren in de “omgeving” : ik reed die dag 4 a 500 kilometer, jullie begrijpen dus dat mijn interpretatie van "omgeving" nogal ruim is.

Veel van die kilometers werden afgelegd in de Wicklow Mountains, met af en toe zeer fraaie vergezichten. Alleen jammer dat veel van de turf die her en der op het land lag al onder plastic, of in grote plastic zakken verpakt, lag te wachten om opgehaald te worden. Maar de meeste tijd had ik de natuur en de schapen voor mij alleen.

Iers vergezicht

Met die schapen moet je trouwens wel een beetje uitkijken: veel landerijen zijn niet van de weg afgescheiden zodat je soms om een bocht komend ineens een groep van die wollige beesten op de weg aantreft die totaal geen ontzag voor motorvoertuigen blijken te hebben.

Vervolg:

Later kwam ik ook een waterval tegen (nou ja waterval: een beek die van een steiler stuk afspoelde. Boven gekomen bleek dat men de beek zelfs niet indrukwekkend genoeg vond voor een bruggetje, het water spoelde boven gewoon over de weg om aan de andere kant verder te gaan als het watervalletje op de foto.

Waterval

Na een dag heerlijk toeren besloot ik tegen het eind van de middag het telefoonnummer maar eens te proberen dat mij in Frankrijk door de Ieren opgegeven was. Dat gaf dus wat problemen: het was midden in de nacht, bij kaarslicht en na de consumptie van de nodige Franse wijn op een stuk papier gekalkt en was daardoor niet meer te ontcijferen.

Nu had ik beloofd om langs te komen wanneer ik ooit in Ierland zou zijn en ik ben dan zo eigenwijs dat ik dat dan ook persé wil doen. (soms tot verbijstering van mensen die er helemaal niet op gerekend hadden dat ik het echt zou doen).
Na wat experimenteren met het vervangen van enen door zevens en achten door drieën of vijven ben ik dus maar het telefoonboek ingedoken.

Via de motorzaak met de grootste advertentie in de gids kwam ik achter het nummer van Ernest Callaghan die de motocross-afdeling van de MCUI (Motor Cycle Union of Ireland) onder zijn hoede heeft. Deze kon mij weer voorzien van het nummer van David Gibson van Dublin Touring die mij uiteindelijk kon helpen aan het nummer van één van de mensen die in Frankrijk was geweest.

Dit was echter niet degene van wie ik het nummer had gekregen dus verbazing alom toen ik belde. Na van de verbazing bekomen te zijn was een afspraak snel gemaakt. Wij zouden woensdag op de camping bij Shankill (aan de rand van Dublin) staan en daar ’s avonds opgehaald worden voor het bezoek aan de clubavond.

Naar aflevering -15-

Geen opmerkingen: