Een rondje Engeland, Ierland en Wales --- Part 8
Aangekomen bij het treffenterrein bleek het te gaan om een leuk gebouwtje even buiten de bebouwde kom van Preston. Daarachter lag een veld dat vrij snel afliep naar een lager gelegen gebied dat zich nog het beste laat omschrijven als "veenachtig met moerasachtige delen". Het bovenste deel was gedeeltelijk gemaaid maar we waren wel blij dat we de eerst aankomenden waren. Zo konden we twee redelijk vlakke plekken uitzoeken met zo min mogelijk distels en brandnetels.
Na het opbouwen van de tent werd het een gezellige avond in het gebouw. Het is toch al een betrekkelijk klein treffen en veel mensen komen pas zaterdag omdat ze vrijdag moeten werken. In de loop van de avond zagen we een Honda Goldwing arriveren die ons akelig bekend voorkwam. De persoon die er ietwat stijfjes afklom bleek inderdaad de ons welbekende. R.B. uit de Achterhoek. Nadat door M. en ondergetekende eerst een geslaagde poging was gedaan hem buiten de deur te zetten bleef hij echter hardnekkig terugkomen. Uiteindelijk hebben we hem, na een plechtige belofte dat hij zich net zo netjes zou gedragen als wij, uiteindelijk toch maar binnengelaten.
De volgende dag was het tijd voor de gebruikelijke treffenspelletjes. Wij hebben als Nederlands team meegedaan aan “dizzy sticks”. Dit is een spelletje waarbij een meter of 30 het veld in een paal in de grond wordt geslagen. Vervolgens is het de bedoeling dat je een halve liter fles bier (in dit geval Newcastle Brown) zo snel mogelijk leegdrinkt, naar de paal holt, je voorhoofd op de paal zet en er drie rondjes omheen draait om daarna weer terug te hollen waarna je maat aan de beurt is. Dit herhaalt zich drie keer. Jullie kunnen je waarschijnlijk wel voorstellen hoe m.n. de terugtocht de van de derde ronde er uit zag.
Het touwtrekken over een met water en vooral modder gevulde greppel hebben we maar aan ons voorbij laten gaan. Onder het genot van nog wat Newcastle Brown (lekker biertje, maar wel de oorzaak dat ik helemaal vergeten ben om foto’s van e.e.a. te maken) hebben we ons kostelijk vermaakt met toekijken hoe anderen elkaar de prut in sleurden.
Nadat iedereen weer schoon en droog was werd het een heel gezellige middag en avond. Met muziek (deels door mij verzorgt), rugbysongs (waaronder tot stomme verbazing van de Engelsen 1 door ons Hollanders in elkaar gedraaid exemplaar), hamburgers en nog meer flessen Newkiebrown. Dat laatste is ongetwijfeld de oorzaak van het gebrek aan mij ter beschikking staande informatie over de rest van de avond.
Na afloop van het treffen besloten we om nog een avond in Preston te blijven. We konden logeren bij de ouders van Sheila en hebben van dit verlengde verblijf gebruik gemaakt om met de bus nog een laatste bezoek te brengen aan de Dog&Partridge Pub en dat te vieren met de nodige glaasjes (0,55 liter) bier.
Geen wonder dat we de volgende morgen niet al te vroeg vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten