Zoals ik in de laatste zin van de vorige post al aangaf twijfelde ik zelf al of het wel een eerlijke vraag was. Dat is het dus niet: een vraag verondersteld een mogelijkheid een correct antwoord te geven. Dat is bij deze vraag niet mogelijk, elk antwoord is even goed of fout.
Het is zoals het is, als er een dieper doel is is het ons niet gegeven dat te kennen. Ook het geloof in een hiernamaals geeft geen antwoord, het biedt hooguit troost. Wij moeten gewoon verder met wat we hier hebben, met hoe we het hier beleven en voelen.
Dat roept soms van dit soort vragen op: omdat we als mens het vermogen hebben om een hoop zaken logisch te verklaren willen we eigenlijk liefst voor alles die logische verklaring vinden.
Soms is die logische verklaring er niet en blijft uiteindelijk alleen die ene conclusie over: het is zoals het is.
Ik heb een hoop jaren "cadeau" gekregen die ik anders niet had gehad. Dit soort gebeurtenissen is een reden te meer om te proberen er iets goeds van te maken. Ook om te proberen af en toe iets voor anderen te betekenen. Of dat iets van wereldbelang is of iets kleins maakt daarbij niet zoveel uit: het gaat om de instelling erachter. Dat ga ik dus maar weer doen.
Iedereen die op de vorige post reageerde; om me een hart onder de riem te steken, om te helpen mijn gedachten even weer op een rijtje te krijgen of gewoon om even te laten merken dat ze er waren: bedankt.
En als deze en de vorige post voor sommigen herinneringen heeft opgeroepen hoop ik dat het goede herinneringen zijn aan iemand die het waard is in de herinnering voort te leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten