woensdag, januari 18, 2006

Moorddadig.

Volgens de jaarlijkse "moordlijst" van het blad Elsevier zijn we in Nederland weer een beetje minder moorddadig geworden. Ten opzichte van 2004 daalde vorig jaar het aantal moorden met drie tot tweehonderdeen. De veiligste provincie blijkt wederom Drente te zijn waar niemand werd vermoord.

In tegenstelling tot Elsevier wil ik echter wel een kanttekening bij dit cijfer plaatsen: het aantal bekende moorden is simpel bij te houden. Maar hoeveel vermissingen moeten er eigenlijk nog bij dit cijfer worden opgeteld? Hoeveel moordslachtoffers worden niet als zodanig herkend? Ik kan me voorstellen dat de huidige mogelijkheden de dader op te sporen door middel van bijvoorbeeld DNA-onderzoek daders er toe brengt wat beter na te denken over de vraag hoe ze van het bewijs af moeten komen. Want er mag dan beweerd worden dat de perfecte moord niet bestaat; dit is nooit bewezen.

Dat kan ook niet: de perfecte moord is een moord waarbij nooit ontdekt wordt dat het om een moord gaat. Waarbij het slachtoffer spoorloos verdwijnt of de doodsoorzaak nooit als moord wordt herkend. Dus hoe betrouwbaar, volledig, is dat cijfer eigenlijk? Is er misschien spraken van niet meer dan de schijn dat de veiligheid toeneemt?

Geen opmerkingen: