vrijdag, maart 24, 2006

Ommetje.

Ik zat op een bank in het park van het inmiddels wat waterig wordende lentezonnetje te genieten. De weerprofeten zullen waarschijnlijk gelijk krijgen; er komt langzaam meer bewolking dus die voorspelde regen zal straks ook wel komen. Maar nu de wind wat is gaan liggen is het best uit te houden.

Van ver zag ik hem al aankomen: en oudere man in een lange grijsachtige jas en met zo'n hoedje op dat door Baantjer bekend is geworden. Hij maakte vreemde bewegingen met zijn rechterarm: dan eens naar voren, dan weer opzij, dan weer schoot de arm ineens naar achteren en bleef hij zomaar ergens staan. Het duurde op die manier lang voor hij bij de bankjes aankwam. Daar bukte hij zich en deed iets onduidelijks. Vervolgens leek hij iets om zijn nek te hangen en kwam naast mij zitten.

"moet je haar zien hollen" zei hij wijzend naar het grasveld. Ik zag niks en keek hem aan. "Ze is ook al een dagje ouder maar ze rent harder dan ik. Dus laat ik haar hier altijd even uithollen. Af en toe gooi ik een takje, dat vindt ze leuk". Ik kwam tot de conclusie dat de man wat in de war was, maar hij gedroeg zich verder normaal, leek niet ziek of de weg kwijt, dus ik liet het maar zo.

"Mijn vrouw is in '92 overleden. Een jaar later heb ik Vlekkie gekocht, gewoon omdat zo'n beestje wat gezelligheid geeft. Me een reden geeft om af en toe eens de deur uit te gaan. Ze moet toch uitgelaten worden. Ik heb een hoop plezier met haar beleeft" Hij pakte een takje van de grond en gooide dat op het grasveld "Zoek dan"

Hij keerde zich weer naar mij "U zult het wel vreemd vinden, maar toen Vlekkie twee jaar terug overleed heb ik besloten dat ik gewoon met haar zou blijven wandelen. Anders zit ik maar binnen en kom er helemaal niet meer uit. Oh, ik weet best dat ze dood is hoor, dat ik hier met een fantasiehondje loop. In het begin nam ik ook nog echt de riem mee, maar zonder Vlekkie die er aan trok voelde dat niet goed. Dus nu heb ik ook een fantasieriem"

Hij glimlachte "Het is gewoon een leuk ommetje en af en toe kom ik iemand tegen waar ik een praatje mee kan maken. Iemand zoals U, die het maar wat vreemd vind maar die maar doet of hij niets merkt en het spelletje meespeelt."

Hij knipoogde naar me "en dan denk ik "wie van ons is er nu eigenlijk gek?"

Geen opmerkingen: