Verwaterd.

Nadat ik vrijdag keurig om 12 uur opgehaald was kwamen we na iets meer dan anderhalfuur (begeleidt door de nodige buien) aan op "Vakantiedorp de Jutberg" bij Laag-Soeren (net ten Noorden van Dieren) op de Veluwe. De weergoden bleken ons gunstig gezind: het bleef net even lang genoeg droog om de tenten op te zetten zonder gelijk een nat pak te halen. Daarbij had ik het voordeel dat ik een tent heb die zich als een soort paraplu overeind laat zetten: midden omhoogtrekken, stokken in hun vergrendeling klikken en daar staat de tent al. Het enige wat dan nog te doen staat is er een stuk of 14 tentharingen rondom in de grond slaan. Daarna zijn we in afwachting van de aankomst van de rest van het gezelschap maar eens gaan rondkijken of er al meer bekenden waren gearriveerd. Deze week rond Hemelvaartsdag wordt jaarlijks georganiseerd door de VRZA, een vereniging van zendamateurs waarvan ik de nodige ken doordat ik diverse keren hierheen mee ben geweest met die inmiddels overleden vriend.

Toen de groep waarmee ik er was voor die dag compleet was 9woensdag zouden nog een paar mensen komen) hebben we er eerst maar eens voor gezorgd dat de koelkast en dergelijke gevuld waren. Zaterdag kwamen de meeste mensen aan (dan wordt de radiokampweek ook officieel geopend) en hebben we het vooral druk gehoad met begroeten van oude bekenden.

Zondagmorgen bleek dat de tent van R. zo lek als een mandje was (nee het was niet alleen het grondzeil dat doorsloeg, daar had een extra zeiltje eronder nog wel tegen geholpen: het water liep ook van bovenaf met straaltjes naar binnen. Omdat ook buiten zijn tent het water met stevige straaltjes naar beneden bleef komen heb ik die dag niet meegedaan met de vossenjacht (maak je niet ongerust: we lopen niet met geweren rond maar met een peilantennen en een ontvanger in de hoop de her en der verstopte zendertjes te kunnen vinden). Wel heb ik die dag met drie bekenden de Fotopuzzeltocht gedaan (met de auto dus lekker droog en warm) waarbij we bij de stort een pak melk en een shaker pannenkoekenmix kregen overhandigt met de opdracht ergens een pannenkoek te bakken. Sommigen gingen daarvoor terug de camping op maar wij waren al een eindje op weg voordat we gevonden hadden dat we zelf een manier moesten zoeken om de pannenkoek te bakken en omdat het om de vragen en om de gereden afstand gaat zijn we maar niet terug gegaan maar hebben bij één van de huizen die bij de foto's stond brutaal gevraagd of we misschien even een pannenkoek mochten bakken. Aangezien dit voor het lunchpunt halverwege was leverde dat een hoeveelheid bonuskilometers op. Ook het beantwoorden van de vragen ging redelijk goed zodat we uiteindelijk 4e werden. "s avonds was er de welkomstborrel (voor mij warme chocomel) van de VRZA, dit jaar aangevuld met een extra consumptiebon van de eigenaar van de Jutberg: niet alleen bestaat de Jutberg dit jaar 50 jaar, ter verhoging van de feestvreugde was dit tevens de 40e keer dat de radiokampweek op de Jutberg werd gehouden)

Op maandag bleek de reservetent die R. achterin de auto had liggen zo mogelijk nog lekker dan de eerst opgezette tent. Reden waarom hij de rest van de week maar in het huisje heeft geslapen. Ook de vossenjacht op maandag avond, die voorafgegaan werd door een paar stevige buien waarvan we er tijdens de jacht nog een paar konden verwachten, hebben we maar aan ons voorbij laten gaan.

Op dinsdag was het weer nog steeds hetzelfde (wat ons er niet van weerhield ons prima te vermaken) maar gelukkig klaarde het in de loop van de dag wat op zodat ik toch maar met een groepje waar ik wel vaker mee meeloop aan de nachtjacht heb deelgenomen. Die is normaal gesproken een kilometer of 12 en dat is voor mij wel te belopen (vraag me alleen de volgende dag niet om even naar de kantine heen en weer te gaan). Alleen wilden er deze keer wel erg veel mensen met R. (weer een andere R., er lopen er daar nogal wat van rond) mee en daar zaten er een paar tussen die dachten dat we echt voor de overwinning gingen en er direct een stevig wandeltempo inzetten. Die krankzinnige gedachte aan winnen hebben we gelijk stevig de kop ingedrukt door direct vanaf de camping de verkeerde kant op te gaan en helemaal door en rond een nieuwbouwwijk op het industrieterrein te belanden waar we in plaats van voor de kortste weg voor de zekerheid nog maar eens kozen voor een grote boog om weer op de route terug te komen. Dat we op die manier de eerste twee piepers al gemist hadden en duidelijk als laatsten op de eerste post aankwamen mocht de pret niet drukken. Echter wel het feit dat we toen al tweeëneenhalf uur aan het lopen waren en in plaats van 4,2 minstens 8 a 9 kilometer hadden gelopen. Dat had tot gevolg dat toen ze van post twee ons maar eens tegemoet reden om te kijken waar we nu weer verdwaald waren ik toch maar in de auto gestapt ben omdat mijn voeten en benen het niet meer volhielden: die twaalf kilometer hadden we er tegen die tijd echt wel op zitten. De rest ging wel door en nadat die de post bereikt had ging de postbemanning de piepers verzamelen en deponeerde mij vervolgens bij post 3. Daar kwam tegen 4 uur ook de rest van de ploeg aan, die vervolgens ook in de auto's werd geladen, alleen R. En R. (R. nummer 3) wilden perse de route aflopen ondanks dreigementen dat ze uit de uitslag genomen zouden worden als ze niet naar de organisatie luisterden en instapten(de jacht duurde officieel tot 3 uur en er was eigenlijk op gerekend dat iedereen tussen 1 en 2 wel binnen zou zijn). Ach veel kon het niet uitmaken: we waren toch (zoals we van te voren al hadden aangekondigd en gebruikt als argument om een vroege starttijd te krijgen)laatste.

En nu, waarschijnlijk voelen jullie al nattigheid: nou dat deden wij ook, houd ik even op met typen: het verhaal van de rest van de week komt toch echt pas vanavond of morgen.