Vanavond heb ik zitten kijken naar de discussie tussen Wouter Bos en Maxime Verhagen. Deze laatste pareerde de opmerkingen van Bos over de wijze waarop ouderen en uitkeringsgerechtigden tijdens deze kabinetsperiode waren getroffen door de bevriezing van de uitkeringen en andere maatregelen met de tekst "daar is ruimschoots voor gecompenseerd, de inkomens van die groepen zijn juist met 2% gestegen"(even later noemde hij net zo makkelijk 2,5 tot 4% als positief gevolg van de wijzigingen van de ouderenkorting - waar andere uitkeringsgerechtigden uiteraard al helemaal niets aan hebben).
Het viel mij vervolgens tegen dat Wouter hem daarop niet grondig afrekende. Dat had namelijk volgens mij simpel gekund: in de eerste plaats is een inkomensverbetering nog geen koopkrachtverbetering; de inflatie heeft veel meer bedragen dan die 2% (of was het nou 4%). Bovendien kostten diverse maatregelen voor de meeste ouderen en uitkeringsgerechtigden aanzienlijk meer dan die fantastische compensatiemaatregelen opleverden.
Als ik voor het gemak even van mijzelf (met een WAO-uitkering)uitga had ik eind vorig jaar netto zelfs nog iets minder dan in 2001. Door diverse compenserende belastingmaatregelen was mijn belastingteruggave wel aanzienlijk hoger. Maar de hogere ziekenfondspremie, gemeentelijke belastingen en de fors hogere (meer dan 70% stijging) eigen bijdrage voor de hulp van de thuiszorg kosten nog een paar honderd euro meer dan die maatregelen opleverden. In feite waren die gestegen ziekenfondspremie en eigen bijdrage thuiszorg zelfs voor een groter deel van de hogere teruggave verantwoordelijk dan de compenserende maatregelen. En dan heb ik het nog niet eens over de gestegen energienota en de inflatie van anderhalf a twee procent per jaar (over 5 jaar, rente op rente, toch circa 10%).
Wouter: even bij de les blijven: als ze je een stok geven gebruik hem dan ook, kennelijk is dat er in het enthousiasme om je eigen plannen met AOW en pensioenen te verdedigen even bij ingeschoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten