Dat was de kern van de argumentatie van Rita V. tijdens het debat over het opschorten van de uitzettingen van asielzoekers. Hoe het is afgelopen zal iedereen inmiddels wel weten: Rita kreeg een motie van afkeuring om haar oren en over de consequenties die daaraan verbonden moeten worden beraadt het kabinet zich nog.
Nu is een motie van afkeuring nog geen motie van wantrouwen, hoewel een dergelijke motie afhankelijk van het gewicht dat de Kamer, de minister of het Kabinet er aan toekennen wel degelijk als een motie van wantrouwen kan moeten worden opgevat. Diverse fractievoorzitters bleken dat ook te doen, zo bleef Wouter Bos bijvoorbeeld consequent de term "Motie van wantrouwen" gebruiken. Het kabinet lijkt er gezien de, beperkte, ze hadden nogal haast om weg te komen voor er vragen konden worden gesteld, reacties anders tegenaan te kijken en handhaaft vooralsnog de term "motie van afkeuring".
Ook de slotwoorden van JPB voor de stemming over de motie gaven blijk van enige voorzichtigheid: hij sprak geen onaanvaardbaar uit, wat de motie een lading mee zou geven die op het hele kabinet terug zou slaan, maar gaf slecht aan de motie te ontraden. Nu zouden die consequentie trouwens ook wel weer meevallen: een demissionair kabinet dat zijn ontslag aanbied is vervolgens gewoon weer een demissionair kabinet, maar het zou wel een zeer uitzonderlijke situatie hebben opgeleverd.
Een ander punt is wat er nu met Rita V. gaat gebeuren. De overige VVD ministers hebben al aangekondigd dat als Rita gaat zij volgen. Ook dan is het mogelijk dat de Koningin het ontslag van die overige VVD ministers weigert waarna deze tegen wil en dank deel uit zullen moeten blijven maken van het demissionaire kabinet. Maar ik zie het nog gebeuren dat het kabinet om deze situatie te vermijden tot de conclusie komt dat het landsbelang en de bestuurbaarheid in dit geval zwaarder moeten wegen en dat dus geen te zwaar belang aan de motie mag worden toegekend. Waarna het kabinet de Kamer mededeelt dat ze de motie voor kennisgeving aan nemen en vervolgens, inclusief Rita, vrolijk blijven zitten. Dat dit weer een rel oplevert is voorspelbaar, maar dan is er toch zomaar weer wat tijd gewonnen.
Een soepel verloop van de formatie lijkt al met al verder weg dan ooit. En dat mag Rita dan op haar conto schrijven: niet alleen weigert zij een tot tweemaal toe ingediende én aangenomen motie uit te voeren, waarbij de tweede keer de motie sterk aangepast en afgezwakt was om aan de diverse bezwaren van Rita en het Kabinet tegemoet te komen, maar bovendien weigerde ze pertinent om in afwachting van het kabinetsstandpunt het uitstel van een paar dagen nog een dag te verlengen. Haar hele gedrag straalde in feite uit dat dat hele uitstel maar een wassen neus was geweest: ze is hoe dan ook, hoe de motie ook aan haar bezwaren was aangepast en hoe groot de meerderheid in de kamer ook zou zijn, nooit van plan geweest de motie uit te voeren, het uitstel tot dit debat had dus duidelijk niets te maken met het bereid zijn te luisteren naar de wil van de Kamer maar uitsluitend met het uitstellen van de confrontatie die nu vanavond alsnog plaatsvond. Dat hele uitstel was dus gewoon een politiek spelletje dat wat haar betreft van nul en generlei waarde was en was duidelijk niet een gebaar naar de Kamer om aan te geven dat er mogelijkheden waren voor overleg en overeenstemming.
Ik hoop dat ze opkrast, maar ik zou absoluut niet verbaasd zijn als er morgen weer een fraai toneelstuk opgevoerd wordt waarna ze toch weer nog steeds op haar stoel blijkt te zitten. Zagen aan de stoelpoten helpt bij die dame tot op heden absoluut niet, ik vrees dat we haar uiteindelijk gewoon met stoel en al het land uit zullen moeten zetten om van haar verlost te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten