In Europa lijkt eindelijk een meerderheid te zijn ontstaan voor wat ambitieuzere plannen op milieu gebied. Ondanks sommigen die nog steeds vooral naar het belang van bestaande bedrijven kijken en roepen dat dit soort maatregelen de concurrentiepositie aantast en dus slecht voor de werkgelegenheid zal zijn. Waarbij even vergeten wordt dat er ook een nieuwe tak aan de economische bedrijvigheid toegevoegd wordt met forse groeicapaciteit.
Inderdaad zullen vooral sterk vervuilende bedrijfstakken het moeilijk krijgen tegenover landen die het minder nauw nemen met het milieu. Dat lijkt me simpel op te lossen door een heffing op de import van onnodig vervuilend geproduceerde goederen of zelfs een verbod daarop. Scheelt ook gelijk weer een hoop gesleep met goederen dat ook niet bepaald milieuvriendelijk te noemen is. Als dat voor tropisch hardhout te regelen is moet dat op dit gebied toch ook kunnen.
Een aantal regeringsleiders is in ieder geval enthousiast over de plannen die ondermeer een reductie van de Europese CO2 uitstoot met 20% behelsen. Balkenende roept, na twee kabinetten lang natuur en milieu op een zijspoor gerangeerd te hebben, dat er echt iets moet gebeuren. En de Duitse Merkel vind dat met dit concept Europa koploper wordt in de wereld.
Nu heb ik altijd begrepen dat je om koploper te worden het best moet presteren en dat het best plannen maken daarbij hooguit een hulpmiddel is. Laten we hopen dat we inderdaad koploper worden als het gaat om een schoner milieu en dat het niet bij een koploperschap plannenmaken blijft.
Want dat plannen alleen niet helpen is bijvoorbeeld prima in beeld gebracht in een logje van Xiwel waarin ondermeer de CO2 uitstoot bij de electriciteitsproduktie in Nederland aan de kaak wordt gesteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten