Dat is de vraag. Indertijd negeerde de Nederlandse politiek bijvoorbeeld Janmaat volledig. Maar, waarschijnlijk onder invloed van het succes van het Vlaams Blok in België dat ondanks - en mogelijk zelfs dankzij - het cordon sanitaire alleen maar groter werd, pakt men het in het geval Wilders anders aan.
Niet alleen wordt de discussie aangegaan, men gaat zelfs zo ver de manier van discussiëren van hem over te nemen. Geheel tegen de gewoontes en de in de loop van de tijd gegroeide normen in begint nu iedereen op de man te spelen, vliegen beschuldigingen, verdachtmakingen en scheldkanonnades over en weer en stellen andere leden van de Kamer zich op het standpunt dat als Wilders het niet nodig vindt zich aan de ongeschreven fatsoensregels van de politiek te houden zij dat ook niet hoeven. De debatten verharden zich in toenemende mate.
Ik vraag me af of dit nu wel de juiste oplossing is: ook op deze manier is het Wilders die daar publicitair het meeste garen bij spint, als aanstichter krijgen hij en zijn uitlatingen en inzichten weer ruime aandacht in de pers.
Uitlatingen en inzichten waar overigens niets nieuws aan is. Halverwege de 18e eeuw vonden dergelijke discussies ook al plaats. Alleen ging het toen niet over een tsunami van moslims die in de ogen van velen gelukszoekers en terroristen waren,maar over een stroom Duitse katholieke die in de opinie van velen armoedzaaiers en "woelzieken" (naar ik aanneeem in de beteknis van opstandigen, onruststokers) waren. De argumenten die gebruikt werden, inclusief het betwijfelen van de loyaliteit, waren echter nagenoeg gelijk en soms zou je kunnen denken dat de betogen van Wilders overgenomen zijn uit de notulen van de Kamer uit een ver verleden.
Nationaliteit met loyaliteit verwarren is iets dat dus al vaker gebeurd is. Eigenlijk nogal vreemd: een Kamerlid dat boer is en loyaal aan de belangen van de boeren wordt daar ook niet op aangevallen omdat hij daardoor minder loyaal aan "den Nederlandschen saeck" zou zijn. Het behartigen van de belangen van zijn achterban wordt in tegendeel juist toegejuicht, daar is hij volksvertegenwoordiger voor. En zo zijn er wel meer zaken aan te voern maar daarvoor verwijs ik graag naar een artikel in de Volkskrant.
Maar wat moeten we dan met Wilders: als negeren niet helpt en je tot zijn niveau verlagen hem ook alleen maar in de kaart speelt? Misschien is het nog het beste de discussie met hem aan te gaan en daarbij van de kant van de andere partijen wel gewoon de fatsoensregels in acht te blijven nemen om het contrast met zijn onbehoorlijke manier van optreden duidelijk te laten zien en hem daarmee de rol van underdog te ontnemen en die van aggressor toe te bedelen.
En wat mij dan een aardige idee lijkt om hem echt op zijn nummer te zetten is dat de andere partijen de kamer uitlopen op het moment dat er over een voorstel of motie van hem gestemd moet worden en er van iedere partij net één kamerlid blijft zitten (en van één partij 2 als ik goed geteld heb) zodat er net tien kamerleden overblijven om hem weg te stemmen. Daarmee aangevend dat men weliswaar het debat met hem aangaat en hem daarin met argumenten bestrijdt, maar dat iedereen het met hem oneens is en hem verder nauwelijks serieus neemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten