Familiebedrijf -18- (WoW week 43-2007)

Omdat het ondertussen voor mensen die nu pas hier terecht komen en voor hen die door de periode van twee weken tussen de WoW-opdrachten de draad een beetje kwijt zijn wel erg tijdrovend gaat worden om alle voorgaande afleveringen eerst te lezen heb ik inmiddels een samenvatting gemaakt (zie de link onderaan). Die beslaat ongeveer een A4, terwijl het hele verhaal inmiddels tegen de vijfduizend woorden telt. Nog geen boek: daarvoor schijn je volgens mensen die het kunnen weten ongeveer 50.000 woorden nodig te hebben. Met wat uitdiepen van de dialogen en de karakters zou ik misschien best een heel eind in die richting kunnen komen, maar dan loopt dit vervolgverhaal over 10 jaar nog dus dat lijkt me vooralsnog geen goed idee.

Familiebedrijf -18-

Hij vloekt zacht terwijl hij naar de telefoon tast. "de Bruin". Hij luistert even, zegt dan "Bel Sanders uit bed, ik haal hem over tien minuten op".

Bij het spoor stapt een agent op ze af “ze wilden al beginnen met opruimen, maar ik herkende de naam en dacht dat het beter was eerst U erbij te roepen”. De Bruin knikt instemmend en vraagt dan wat er gebeurd is. Volgens de agent een typisch geval van zelfmoord. Een man had op zijn knieën op het spoor gezeten. Op de plek waar het gebeurd was lagen wat spullen: een colbert, een bril en een Rolex. In het colbert waren papieren aangetroffen van Merlijn van Horken en een afscheidsbriefje.

Hij geeft de Bruin het briefje: een half velletje van een schrijfblok met de tekst “Dit geeft alleen maar schuldgevoel. Vanavond zet ik er definitief een punt achter”. “Wel wat vaag” vindt Sanders. De Bruin knikt en wijst in de richting van de plaats waar het kennelijk gebeurd is.

“De oude, afgesloten, oversteek van het landgoed van de van Horken’s naar het industrieterrein” verklaart de agent. De Bruin wijst op stukken van een bezem op de rails. “Laat ze dat meenemen”. De agent kijkt verbaasd. “Hoe zet je een dode rechtop op het spoor?” vraagt de Bruin. De agent kijkt hem verwonderd aan, knikt dan begrijpend.

“Laat het DNA onderzoeken, wij gaan ondertussen mevrouw van Horken informeren”. Sanders vraagt “En het vuur aan de schenen leggen?”. De Bruin grimast “rot, maar het moet”.

(De afleveringen van dit vervolgverhaal worden geschreven in het kader van Write on Wednesday. Iedere overeenkomst met bestaande personen of voorvallen berust louter op toeval. Voor het hele verhaal in de juiste volgorde zie HIER . Is het alsnog of weer lezen van alle eerdere afleveringen wat teveel van het goede dan is ook een korte (circa een A4'tje) samenvatting beschikbaar. © Frans54)
De opdracht en de spelregels van Write on Wednesday vind je nog steeds bij Marloes.