Op het bureau teruggekeerd kwam de commissaris hen tegemoet. “Ik weet niet waar jij mee bezig bent. Verspilling van mankracht. Een uitgebreid vingerafdrukkenonderzoek dat alleen maar oplevert dat die afdrukken van de schoonmaaksters zijn en dan ook nog mevrouw van Horken lastig vallen. Een belangrijke vrouw in onze gemeenschap.”. Hij gaf twee mappen aan Sanders en vervolgde zijn weg.
Even later liet Sanders zich in zijn stoel zakken en verdiepte zich in de rapporten. Met het eerste was hij snel klaar. De vingerafdrukken waren van de schoonmaaksters. Bij het lezen van het rapport van de dokter schoot hij overeind. De Bruin vroeg wat er was. “De dokter bevestigd wat we al vermoedden over de toedracht. Maar hij stelt dat gezien de kracht van de slag de dader tenminste bloedspatten op handen en onderarmen heeft gekregen en mogelijk zelfs meer”.
“Er is geen bebloede kleding of wat dan ook gevonden bij het bedrijf en zelfs de afvalcontainers zijn gecontroleerd. Laat ze de route van Loes naar het park controleren, ook de afvalbakken in het park. En laat ze controleren wanneer bij de van Horkens het afval wordt opgehaald en zorg dat ze dat controleren zodra het bij de weg staat”.
Toen ze een uurtje later weer op pad gingen klonk bij het openen van de deur van het trappenhuis de stem van de commissaris uit de diepte. Ze hoorden iemand antwoorden”Ik doe wat me opgedragen wordt, praat maar met Sanders”. Die bromde “kom op, we nemen de lift deze keer”.
(De afleveringen van dit vervolgverhaal worden geschreven in het kader van Write on Wednesday. Iedere overeenkomst met bestaande personen of voorvallen berust louter op toeval. Voor het hele verhaal in de juiste volgorde zie HIER . Is het alsnog of weer lezen van alle eerdere afleveringen wat teveel van het goede dan is ook een korte (circa een A4'tje) samenvatting beschikbaar. © Frans54)
De opdracht en de spelregels van Write on Wednesday vind je nog steeds bij Marloes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten