Slangetje?

Vanmorgen zat ik, zonder ontbijt, om half acht in de bus naar Groningen. Waar ik eenmaal op de afdeling endoscopie aangekomen al snel snel naar de onderzoeksruimte werd gebracht.

Daar mocht ik eerst een nogal smakeloos goedje inslikken dat bedoeld was om schuimvorming in de maag op het moment dat ze er lucht in gingen blazen te voorkomen. Daarna een lepel met een helaas niet zo smakeloze gel. Lidocainegel om precies te zijn die ik even achter in de keel mocht houden, er even mee mocht gorgelen en het vervolgens doorslikken. Waarna het verder een geheel pijnloze operatie zou zijn om het slangetje in te brengen.

Nou ja, slangeTJE? Ik schat dat ik tegen de tijd dat het einde van de twaalf-vingerige darm werd bereikt ongeveer anderhalve meter had doorgeslikt. Dat valt met spaghetti natuurlijk nooit te oefenen. Als je echter geconcentreerd blijft op je ademhaling valt het met de braakneigingen nogal mee. Alleen lukte dat concentreren niet steeds even goed. Waarbij de hoeveelheid lucht die naar binnen werd gepompt en die op zoek ging naar een uitweg ook niet echt hielp.

Na een kwartiertje rondkijken in mijn ingewanden en het nemen van wat biopten uit maag en darmen werd ik weer van het geheel verlost. Tot kwart over tien mocht ik echter niet eten of drinken, daarna mocht ik voorzichtig proberen met een slokje water of het weer lukte zonder verslikken.

Op zich niet zo'n ramp, alleen heb ik om tien uur een portie medicijnen waarvoor geldt dat ik van twee uur ervoor tot een uur erna niet mag eten. Ik heb dat probleem maar even voor me uitgeschoven en heb eerst de bus terug genomen zodat ik rond half elf thuis was. Een beetje water ging zonder problemen naar binnen, een goede reden om die medicijnen er dan ook maar achteraan te gooien. Om kwart voor twaalf kon ik me dus eindelijk aan het ontbijt zetten.

Wat het opgeleverd heeft? Dat is nog even afwachten. Buiten wat maagretentie (ondanks het al een flink aantal uren nuchter zijn bleken er toch nog voedselresten in de maag aanwezig) waren er geen direct zichtbare afwijkingen als (maag)zweren en dergelijke ongerechtigdheden. Wat de biopten eventueel opleveren hoor ik op 22 november als ik weer bij de maag-lever-darm-dokter terug mag komen.

En nu ga ik maar weer even verder genieten van de lucht die voor het onderzoek in maag en darmen geblazen is en nu nog steeds ergens rondborrelt.